ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΑΥΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΙΑΣ

Η οικονομική κρίση που είναι εν βρασμώ στην Ελλάδα , επεκτείνεται και στη Κύπρο. Η αντιμετώπιση αυτής της κρίσης και στις δύο περιπτώσεις , στοχεύει σε ένα κοινό σημείο. Στη διάσωση του τραπεζικού συστήματος και την κάλυψη των ζημιών που υπέστη από τον τζόγο των κρατικών ομολόγων. Αυτές οι ζημιές θα καλυφθούν από τους φόρους του ελληνικού και κυπριακού λαού αντιστοίχως.
Τούτο σημαίνει πως τόσο ο ελληνικός όσο και ο κυπριακός λαός, θα σπρωχθούν σε ένα τούνελ οικονομικής εξαθλίωσης και απώλειας εργασιακών δικαιωμάτων που θα εμβαθύνει την εξάρτηση τους από τους στυγερούς κομματικούς πελατειακούς μηχανισμούς , εξάρτηση που θα εξουδετερώσει το κώλυμα που λέγεται λαός για το πέρασμα στις νέες οικονομικές συνθήκες ολιγαρχικής εκμετάλλευσης της ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.
Γνωρίζουν πολύ καλά οι κρατούντες πως η πείνα δεν δημιουργεί επαναστάσεις αλλά η γνώση και η ατσάλινη και ανυποχώρητη θέληση. Η πείνα και εν γένει η οικονομική εξαθλίωση δημιουργούν ιδανικές συνθήκες χειραγώγησης των σκλάβων εάν ταυτόχρονα πετύχουν να φράξουν τις διόδους επικοινωνίας των σκλάβων και χειροκροτητών τους με τις υπάρχουσες επαναστατικές δυνάμεις . Πράγμα που πετυχαίνουν σε μεγάλο βαθμό μέσα από τεχνικές διάσπασης, διείσδυσης και σύγχυσης , τεχνικές που τις έχουν αναγάγει σε επιστήμη.
Η διάσωση των ντόπιων τραπεζών θα κρατήσει τα αισθητήρια του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος ζωντανά και αλληλέγγυα με το πολιτικό σύστημα που είναι το δεξί τους χέρι στο τοπικό-εθνικό επίπεδο. Η σχέση αυτή πολιτικών και ντόπιας πλουτοκρατίας – τραπεζοκρατίας θα διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο στο ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών ενεργείας σε ξένες εταιρείες μεγαλοτραπεζιτικών συμφερόντων.
Από όλη αυτή τη διαδικασία βέβαια θα ρίχνουν και κάποια καρβέλια ψωμί στο υποταγμένο και φοβισμένο πόπολο και αυτό με τη σειρά του θα φιλά με χίλιους τεμενάδες το χέρι των αφεντάδων του.
Όπως ζήσαμε τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς, γιατί κάποιοι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, έτσι και τώρα. Το ρόλο της συνεργασίας θα τον παίξουν με υψηλό μίσθωμα , η ντόπια πλουτοκρατία σε αγαστή συνεργασία με τη πολιτική ολιγαρχία.
Αυτή η προοπτική θα μπορούσε να ανατραπεί αν υπήρχε λαός ελεύθερος στο πνεύμα. Μα από τη στιγμή που τέτοιος λαός δεν υπάρχει , έρχονται μαύρα χρόνια σκλαβιάς και μαζί μα αυτά μια καινούρια κλεφτουριά που θα κρατήσει ζωντανό το όραμα του ελεύθερου ανθρώπου και του ελεύθερου ελληνικού κράτους  για το οποίο έδωσαν τη ζωή τους οι πατέρες μας και το σφετερίσθηκαν οι προδότες.
Λουκάς Σταύρου