ΚΥΠΡΟΣ : ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Ο βουλευτής της ΕΔΕΚ Γεώργιος Βαρνάβας υπολογίζει τους λαθρομετανάστες στη Κύπρο σε 35.000 έως 50.000 ( δεν αναφέρονται βέβαια οι πηγές αυτής της πληροφορίας). Αυτοί προστίθενται λέει , στη μεγάλη μάζα των μεταναστών που ανέρχονται σε 180.000 περίπου , οι οποίοι κατά τον κ. Βαρνάβα πουλούν φτηνά την εργατική τους δύναμη και έτσι στερούν την εργασία των κυπρίων οι οποίοι έχουν υψηλές απαιτήσεις.
Δηλαδή ο κ. Βαρνάβας συνδέει άμεσα το πρόβλημα της αυξανόμενης ανεργίας με την μετανάστευση και λαθρομετανάστευση , χωρίς να παραθέτει βέβαια στοιχεία που να αποδεικνύουν αυτή την εξίσωση η να περιγράφουν το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος.
Σκοπός του κ. Βαρνάβα και των ομοίων του είναι να αποκρύψει τα πραγματικά προβλήματα της κυπριακής οικονομίας και τα πραγματικά αίτια που δημιουργούν την ανεργία. Θέλει να αποκρύψει ότι ο πελώριος δημόσιος τομέας , αποκύημα του πελατειακού συστήματος και της πολιτικής εξαχρείωσης της κοινωνίας, για την οποία και το κόμμα του είναι συνυπεύθυνο , εξώθησε το λεγόμενο παρεμβατικό κράτος να επιβάλει μιαν άγρια φορολόγηση της παραγωγικής βάσης της κοινωνίας , με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των εργασιών της και την συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας . Θέλει να αποκρύψει ο κ. Βαρνάβας ότι ο παρασιτικός δημόσιος τομέας και το διεφθαρμένο πολιτικό κομματοκρατικό σύστημα τρέφονται από την απομύζηση της παραγωγικής βάσης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, η οποία συμπιέζεται τόσο από το ληστρικό κράτος όσο και από τα συνδικάτα, με αποτέλεσμα να αναζητά φτηνότερα εργατικά χέρια προκειμένου να επιβιώσει.
Η αιτία που έλκει στο τόπο τους ξένους εργάτες , νόμιμους ή παράνομους , είναι το πελατειακό σύστημα με το υπέρογκο δημόσιο που το ίδιο παρήγαγε. Συνεπώς αν δεν κτυπηθεί στη ρίζα του το πρόβλημα , δεν θα σταματήσει η εισροή ξένων εργατών στο τόπο ούτε θα περιοριστεί η ανεργία.
Γνωρίζουν όμως οι πολιτικοί του πελατειακού συστήματος, πως η συρρίκνωση του κράτους – μαμούθ θα είναι ταυτόχρονα και περιορισμός της πελατειακής άσκησης της πολιτικής , γεγονός που θα βλάψει τα κόμματα και τις συμμορίες που περιστοιχίζουν τους κομματάρχες.
Καλεί λοιπόν ο κ. Βαρνάβας τη κυβέρνηση , να ανακοινώσει μέτρα για την αντιμετώπιση της ανεργίας χωρίς να μπαίνει στην ουσία του προβλήματος , ούτε να προτείνει κάτι συγκεκριμένο. Σε ένα πνεύμα αντιπολιτευτικής κενότητας και λαϊκισμού , αφήνει να νοηθεί ότι το πρόβλημα εστιάζεται στη περιφέρεια του συστήματος και όχι στο κέντρο του .
Όσο για το θέμα των μεταναστών και λαθρομεταναστών, δεν λέει ξεκάθαρα τι πρέπει να γίνει. Να φύγουν οι λαθρομετανάστες ή να μη φύγουν και αν δεν φύγουν τι πρέπει να τους κάνουμε; Μήπως να τους νομιμοποιήσουμε; Να έχουν δικαίωμα οι μετανάστες να εργάζονται με φθηνότερα μεροκάματα ή να μην έχουν αυτό το δικαίωμα. Δεν λέει τέλος ποιος θα ρυθμίσει όλες αυτές τις καταστάσεις. Να προσλάβουμε μήπως και άλλους δημόσιους υπαλλήλους; Καμιά διευκρίνιση.
Η αιτία αυτής της κομπογιαννίτικης αντιπολίτευσης  είναι βέβαια βαθύτερη. Θέλει το πολιτικό κατεστημένο  να διατηρεί ένα μέγεθος λαθρομεταναστών , να διώχνει που και που μερικούς οι οποίοι να αντικαθίστανται με νέα κύματα , ώστε να έχει μια μόνιμη εστία αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τις πραγματικές αιτίες της οικονομικής υποβάθμισης και της συνεχούς εκμετάλλευσης της παραγωγικής βάσης . Αυτό το φαινόμενο περιγράφεται ως εισαγωγή εκ των άνω, μιας κάστας ειλώτων προς την οποία θα διολισθαίνουν κατ’ ανάγκη και οι ντόπιοι εργάτες που θα αναγκαστούν να δουλέψουν χωρίς ασφάλιση και με μεροκάματα πείνας.
Η διατήρηση του υπέρογκου δημόσιου τομέα με τους παχυλούς μισθούς και τα προνόμια των δημοσίων υπαλλήλων , των πολιτικών και των κομμάτων τους , καθιστούν αναγκαία την αναβίωση της δουλείας.
Ταυτόχρονα όμως κάνουν πιο διακριτή την αντίθεση ανάμεσα στην παραγωγική βάση της κοινωνίας και στο παρασιτικό κράτος. Αντίθεση που ίσως θέσει κάποτε το αίτημα της ανατροπής του διεφθαρμένου συστήματος από την κοινωνία των πολιτών.
Λουκάς Σταύρου