Εθνοκάπηλοι και εθνομηδενιστές

Δύο είναι τα κυρίαρχα ρεύματα κουλτούρας που διαποτίζουν την πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα και στη Κύπρο .
Το ένα είναι το ρεύμα του συντηρητισμού και το άλλο είναι η φαινομενική άρνηση του , δηλαδή το ρεύμα του εθνομηδενισμού.
Το συντηρητικό ρεύμα έλκει την καταγωγή του από τον χριστιανοβυζαντινό εξουσιασμό , το οποίο καπελώνει την επανάσταση του 1821 σε συνεργασία με τα ξένα συμφέροντα που διαπερνούν τον ελλαδικό χώρο και επιβάλλει τον σύγχρονο εξουσιασμό του ρωμαίικου κράτους που καταλήγει μέσα από τις διάφορες χούντες του 20ου αιώνα στο σημερινό πελατειακό σύστημα και την εσωτερική διάλυση του έθνους. Το ρεύμα τούτο ακολουθεί την γραμμή της αποξένωσης από την αρχαία ελληνική πνευματικότητα και μάλιστα της παραμόρφωσης αυτής , ώστε να συναρμόζεται με το χριστιανικό δόγμα που απετέλεσε την κρατικοδίαιτη ιδεολογία του συστήματος των Ρωμιών που υποχρέωσε τους Έλληνες να δηλώνουν απόγονοι των θυγατέρων του Λώτ , να θεωρούν την εκ του μηδενός δημιουργία ως αδιαμφισβήτητη και την πραγματική ελευθερία της σκέψης και της δημιουργίας ως καταστροφική και αχρείαστη. Αναμενόμενο ως εκ τούτου το κατάντημα της τωρινής Ελλάδος. Αυτό το ρεύμα θα το ονόμαζα εθνοκαπηλικό από το γεγονός ότι καπηλεύτηκε την αρχή του έθνους , προσδίδοντας σε αυτή μιαν ψεύτικη ταυτότητα που δεν έχει καμία σχέση με την φύση του Έλληνα και την ουσία του μεγαλειώδους πολιτισμού που ανέπτυξε σε συνθήκες ελευθερίας. Το εθνοκαπηλικό – ρωμαίικο ρεύμα διαποτίζει το πολιτικό φάσμα της δεξιάς -ακροδεξιάς και των διαφόρων άλλων παραλλαγών της.
Το ρεύμα του εθνομηδενισμού έχει ξενική καταγωγή. Ακολουθεί την μαρξίζουσα αμφισβήτηση των παραδοσιακών δομών και ερεισμάτων του εθνικού κράτους , το οποίο ας σημειωθεί αποτελεί και το οχυρό ενάντια στην παγκόσμια επικράτηση του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που η δεξιά υπηρετεί σε εθνικό επίπεδο. Το ρεύμα του εθνομηδενισμού διαποτίζει την αριστερά σε όλες τις παραλλαγές της.
Αμφότερα τα δύο ρεύματα έχουν κοινή καταγωγή τους τον ιουδαϊσμό , που ουσία του είναι η εναντίωση στη φύση και η επιβολή του πλασματικού κόσμου του υποκειμένου ως ιδέα κυριαρχίας πάνω στη φύση και κορυφαία εκδήλωση ασέβειας προς τη συμπαντική ζωή.
Σε αυτά τα δύο ρεύματα που εξουθενώνουν το έθνος , ανυψώνεται το εθνοκεντρικό , φυσιοκρατικό ρεύμα του ελληνισμού το οποίο δεν έπαυσε να υπάρχει κατά τους αιώνες της ρωμαιοβυζαντινής δουλείας και να φτάνει μέχρι των ημερών μας ως ρεύμα επανελλήνισης , ρεύμα επιστροφής στις αξίες της φύσης και στην αρχή της αρμονίας του ανθρώπου με την ιερή μητέρα της ζωής.
Επιστρέφουμε στην αρχαία Ελλάδα για να βρούμε εκεί εκπεφρασμένη και εκδηλωμένη την αληθινή ταυτότητα μας.
Μέσα από την επανεύρεση της ταυτότητας μας και την αφύπνιση της δυνάμεως μας το έθνος θα αποσύσει τα αντιφυσικά ρέυματα του ιουδαϊσμού και θα ορθώσει τον κόσμο της αρμονίας με τη παμμήτηρα φύση στη βάση μιας δίκαιης ανθρωποκεντρικής πολιτείας.
Εν κατακλείδι , ο ελληνισμός και κατ' επέκταση ολόκληρη η δύση , αλώθηκε από την εισβολή του ιουδαϊσμού .
Μέσα από την εναντίωση στις ροπές της αποξένωσης και της τυραννίας , της εθνοκαπηλίας κια του εθνομηδενισμού , ο ελληνισμός θα γίνει και πάλι ο ηνίοχος του πολιτισμού της ευσέβειας και της αρμονίας.

Λουκάς Σταύρου