Ακούγεται από διάφορους , άλλοτε από αληθινούς πατριώτες και εθνικιστές και άλλοτε από διζωνικούς , ομοσπονδιακούς και λοιπούς αγγλοτουρκοπροσκυνημένους , οτι το κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής.
Η εισβολή έγινε το 1974 και η κατοχή παρατείνεται έκτοτε μέχρι σήμερα με όλα τα επακόλουθα της , που είναι μεταξύ πολλών , ο μαζικός εποικισμός και η ανακήρυξη του ψευδοκράτους , η παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων προσφύγων κλπ.
Όμως για να φτάσουμε στην εισβολή και κατοχή προϋπήρξαν άλλοι βιασμοί και άλλες αδικίες εις βάρος του κυπριακού ελληνισμού , αδικίες που συνδέονται άμεσα με την τουρκική εισβολή και την περιορισμένη κυριαρχία της κυπριακής δημοκρατίας .
Αναφέρομαι στη βία του Ζυριχικού συντάγματος που αναγόρευε την τουρκοκυπριακή μειονότητα σε κοινότητα υπέρμετρων δικαιωμάτων , ως και στη βία των συνθηκών εγγυήσεως και συμμαχίας που στραγγάλιζαν και εξακολουθούν να στραγγαλίζουν την ανεξαρτησία της κυπριακής δημοκρατίας. Ακολούθησε η τουρκανταρσία του 1963 ως προσπάθεια κατάλυσης του κράτους , η καντονοποίηση , ο βομβαρδισμός της Τυλλυρίας , ο παράνομος εξοπλισμός των τουρκοκυπρίων και η προετοιμασία τους για την συμμετοχή τους στην τουρκική εισβολή που προ πολλού σχεδιαζόταν από την Τουρκία. Προστίθενται σε αυτά η βίαιη παραμονή των αγγλικών βάσεων ως και η συνεχής προσπάθεια των άγγλων για κατάλυση της κυπριακής δημοκρατίας.
Συνεπώς εάν ορίσουμε το εθνικό πρόβλημα της Κύπρου ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής λέμε την μισή αλήθεια και αφήνουμε απέξω τα άλλα ζητήματα που συνθέτουν το σύνολο του προβλήματος.
Το κυπριακό πρόβλημα συνίσταται στην παρεμπόδιση του δικαιώματος της κυπριακής δημοκρατίας να ασκήσει το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ .
Αυτή την παρεμπόδιση διενεργούν τόσο οι άγγλοι όσο και οι τούρκοι , αρχής γενομένης από την αγγλική κατοχή και το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης .
Συνεπώς δεν αίρεται η αδικία εις βάρος της Κύπρου ακόμα και αν αποχωρήσει και ο τελευταίος τούρκος στρατιώτης από τη γη μας.
Η αδικία εις βάρος της Κύπρου θα αρθεί οριστικά με την άσκηση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης.
Εμείς οι εθνικιστές-εθνικοκοινωνιστές του ΕΔΗΚ επανατοποθετούμε το κυπριακό στη βάση που το έθεσαν οι ήρωες της ΕΟΚΑ . Βάση που υπαγορεύει την στρατηγική της απελευθέρωσης ως συνέχειας του αγώνος της ΕΟΚΑ μέσα από πολιτικό , διπλωματικό και ένοπλο αγώνα.
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος – ΕΔΗΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που είναι εκτός θέματος δεν θα δημοσιεύονται.