Τα κοινά σημεία αμφοτέρων είναι η στήριξη του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού με “κοινωνικό” προσωπείο και στο κυπριακό η υποστήριξη λύσης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας που θα επιβληθεί όχι τόσο μέσα από διαπραγματεύσεις , όσο μέσα από εμπράγματες υποχωρήσεις που αποτελούν συνέχεια του ανοίγματος των οδοφραγμάτων και κατατείνουν στο άνοιγμα απευθείας εμπορικών σχέσεων μεταξύ κατεχομένων και Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και στην συνεκμετάλλευση της κυπριακής ΑΟΖ.
Το λεγόμενο αντιομοσπονδιακό μέτωπο δεν μπόρεσε να αναπτύξει επιθετική πρόταση κατά του ενδοτικού κατεστημένου γιατί ελέγχθηκε από την εκκλησία που μοναδική της έγνοια είναι πως να εξασφαλίσει τα συμφέροντα της μέσα σε μια κοινωνία σαφώς διαιρεμένη σε μουσουλμάνους και ρωμιούς. Η πρόταση Λιλλήκα που ικανοποιεί πλήρως τα οράματα αρχιεπισκόπου κατά δήλωση του και ως εκ τούτου στηρίζεται από τις παραεκκλησιαστικές οργανώσεις , εισάγει τεχνηέντως την διχοτόμηση.
Μοναδική φωνή εθνικοκοινωνικής αντίστασης , υπεράσπισης των δικαίων της παραγωγικής βάσης της κοινωνίας και της γραμμής της απελευθέρωσης στο εθνικό θέμα , παραμένει το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα , που με την υποψηφιότητα του Λουκά Σταύρου κατέρχεται στο στίβο των προεδρικών εκλογών έχοντας κεντρικό σκοπό να κρατήσει αλώβητο το φρόνημα και το δίκαιο της πατρίδος , που κάποια μέρα θα αποτελέσει το ιδεολογικό θεμέλιο μιας θυελλώδους ατσάλινης επίθεσης.
Τομέας ιδεολογικού πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ
η φωνή της εθνικιστικής αριστεράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που είναι εκτός θέματος δεν θα δημοσιεύονται.