20η Ιουλίου 1974 – ιερός σκοπός η απελευθέρωση

20 Ιουλίου 1974. Η Τουρκία ενάντια σε κάθε διεθνή νομιμότητα εισβάλει στη Κύπρο. Η χούντα των Αθηνών αδυνατεί να προστατεύσει την Κύπρο. Τα γεγονότα καταμαρτυρούν πως δεν υπήρχε σχέδιο αμύνης του νησιού σε περίπτωση τουρκικής εισβολής , ούτε και συγκεκριμένος πολιτικός στόχος.
Ούτε η ένωση ανακηρύχθηκε ούτε η άμυνα διασφαλίστηκε.
Η διάδοχος κατάσταση της πραξικοπηματικής αφροσύνης στη Κύπρο , δεν μπόρεσε να ανασυντάξει την κυπριακή άμυνα που ήδη βρισκόταν σε κατάσταση διάλυσης από την ολέθρια διακυβέρνηση Μακαρίου . Από την πρώτη εισβολή μέχρι την δεύτερη θα μπορούσε να κάνει πολλά εάν διέθετε θέληση και αποφασιστικότητα .
Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδος που διαδέχθηκε τη χούντα , δήλωσε δια του Καραμανλικού αίσχους πως “η Κύπρος κείται μακράν” και έτσι εγκατέλειψε τον κυπριακό ελληνισμό στους τούρκους εισβολείς.
Το έθνος έτυχε τότε ηγεσίας ανάξιας και προδοτικής σχεδόν σε όλους τους τομείς.
Έτσι λαός και στρατός εγκαταλείφθηκαν σε ένα άνισο αγώνα κατά των εισβολέων .
Πρόσφυγες , νεκροί , αγνοούμενοι και η μισή Κύπρος σκλαβωμένη έκτοτε στους τούρκους οι οποίοι με κάθε τρόπο προχωρούν στη πραγμάτωση του τελικού σχεδίου τους , που είναι η πλήρης τουρκοποίηση της Κύπρου.
Η αντιμετώπιση αυτής της φοβερής απειλής για τον μείζονα ελληνισμό , δυστυχώς χαρακτηρίζεται από ενδοτισμό που κάποτε διολισθαίνει σε πράξεις προδοσίας , ενώ καλλιεργείται στη ψυχή του λαού η ηττοπάθεια και η παραίτηση.
Το 1974 χάσαμε μια μάχη , υποστήκαμε μία ήττα. Όμως τίποτα δεν χάθηκε.
Με εθνική ηγεσία και υψηλό αγωνιστικό φρόνημα οι χθεσινοί βιαστές της γης μας θα σκύψουν κάποτε νικημένοι κάτω από τις κάννες των πολυβόλων μας και ο πονεμένος λαός μας θα υψώσει τις ελληνικές σημαίες στην ελεύθερη Κερύνεια.
Καμιά υποχώρηση , καμία παραχώρηση στους κατακτητές. Αγώνας μέχρις εσχάτων , για την απελευθέρωση της σκλαβωμένης πατρίδος.

Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος- ΕΔΗΚ
υποψήφιος προεδρικών εκλογών της κυπριακής δημοκρατίας