Ρητορική Αναστασιάδη στο εθνικό θέμα

Εγκατάλειψη της κυπριακής ιδιοκτησίας συνομιλιών ζητά ο κ. Αναστασιάδης , επέκταση του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην υπό διαπραγμάτευση λύση και προσπάθεια κάμψης της αδιαλλαξίας της Τουρκίας μέσα από την αίτηση για συμμετοχή στον συνεταιρισμό για την ειρήνη και στο ΝΑΤΟ.
Πρόσθεσε επίσης ότι “η παρέλευση του χρόνου όχι μόνο παγιώνει μέρα με τη μέρα τα απαράδεκτα τετελεσμένα της εισβολής, αλλά η εξέλιξη των πραγμάτων απειλεί την ίδια την ευημερία και την ασφάλεια ολόκληρης της Κύπρου”.
Η ρητορική του κ. Αναστασιάδη αν και περιέχει το στοιχείο της ασάφειας , εντούτοις αφήνει να διαφανεί η τελική τροπή της πολιτικής του στο εθνικό θέμα.
Το κυρίαρχο στοιχείο αυτής της τροπής είναι η εκβιαστική και ψευδής τοποθέτηση περί του χρόνου ως συμβάλλοντος στην παγίωση προς το χειρότερο της κατοχής.
Κατά πρώτο δεν είναι ο χρόνος που συμβάλλει στην παγίωση της κατοχής αλλά η δική μας υποχωρητική πολιτική που ανοίγει τις επεκτατικές ορέξεις της Τουρκίας .
Κατά δεύτερο η παγίωση μιας κατάστασης δεν ισοδυναμεί με νομιμοποίηση.
Αν εμείς παραμείνουμε σταθεροί στις αρχές μας και διεκδικήσουμε τα δίκαια μας , σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να νομιμοποιηθεί από διεθνείς οργανισμούς η εισβολή και η κατοχή , διότι τούτο θα αποτελέσει ανατροπή της διεθνούς νομιμότητας που θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου. Ο χρόνος μπορεί να γυρίσει ενάντια στην Τουρκία εάν εμείς εγκαταλείψουμε την υποχώρηση και διεκδικήσουμε την επέκταση της κυριαρχίας της κυπριακής δημοκρατίας στην κατεχόμενη επικράτεια της , δια της στρατηγικής της απελευθέρωσης. Η κατοχή θα νομιμοποιηθεί , θα περάσει από την κατάσταση της παγίωσης στην νομιμοποίηση , μόνο εάν εμείς το αποδεχθούμε. Συνεπώς η ενδοτική πολιτική είναι αυτή που θα ολοκληρώσει τους στόχους της τουρκικής εισβολής και κατοχής και όχι κάποια διεθνής αρχή.
Αναφορικά με την τελική θέση Αναστασιάδη επί του εθνικού , αρχίζει ποια να ξεκαθαρίζει η ροπή προς πολυμερή διάσκεψη , η ζύμωση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με τα λεγόμενα ανθρώπινα δικαιώματα και το ευρωπαϊκό κεκτημένο , προκειμένου να αποδεχτεί ο λαός την “παγιωθήσα” κατάσταση της κατοχής και μια νέα εμπλοκή του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών στην όλη διαδικασία που μάλλον θα περιπλέξει τα πράγματα και θα περιορίσει τις επιλογές μας με άλλες συμμαχίες τόσο με χώρες της Ε.Ε , όσο και εκτός αυτής.
Αναφορικά με το κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να επισημάνουμε πως ακόμα και αν αναγνωριζόταν το ψευδοκράτος δεν θα μπορούσε να μην αποδεχθεί το κεκτημένο εάν ήθελε να βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τούτο σημαίνει ότι δεν κερδίζει τίποτα η πατρίδα , ούτε αναιρείται η τουρκοποίηση των κατεχομένων με την λεγόμενη επέκταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Η σκληρή τουρκική διοίκηση θα επιβάλει την τουρκοποίηση του συνιστώντος κρατιδίου σε περίπτωση λύσης και την συγκυριαρχία στην υπόλοιπη Κύπρο.
Η επέκταση των τουρκικών ορδών προς νότο , ανακόπτεται μόνο με κλείσιμο των οδοφραγμάτων και στρατηγική απελευθέρωσης.
Αν δεν εννοήσουμε αυτή την αναγκαιότητα , τότε είμαστε χαμένοι. Η Κύπρος θα πέσει ολόκληρη στα χέρια των τούρκων. Κάθε πολιτική συμβιβασμού όπως αυτή που προτείνει ο κ. Αναστασιάδης , εκεί ακριβώς οδηγεί.
Καλώ τους πολίτες να μην υποκύψουν στα εκβιαστικά επιχειρήματα Αναστασιάδη και να παγιδευθούν σε ένα μονόδρομο “λύσης” που θα περιλαμβάνει την αποδοχή των στόχων της τουρκικής εισβολής.

Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος - ΕΔΗΚ 
υποψήφιος προεδρικών εκλογών της κυπριακής δημοκρατίας