Γραμμή Λιλλήκα : η νέα έκδοση του ενδοτισμού της εθναρχούσας εκκλησίας

Η γραμμή Λιλλήκα στο κυπριακό αποτελεί την συνέχεια της μειοδοτικής γραμμής Μακαρίου που άρχισε με την υπογραφή των συμφωνιών της Ζυρίχης.
Η πολιτική Λιλλήκα αποδέχεται την δικοινωτικότητα και την ομοσπονδία , ενώ προσπαθεί να διαφοροποιηθεί στο ζήτημα της διζωνικής.
Όμως και σε αυτό το ζήτημα δεν ξεκαθαρίζονται τα πράγματα . Χειρίζεται την γνωστή τεχνική της ασάφειας. Δεν θέλει διζωνική αλλά μιλά για ελεύθερη διακίνηση . Τούτο σημαίνει πως οι τούρκοι θα ελέγχουν μια εδαφική ζώνη. Αλλιώς δεν νοείται η επίκληση στην ελεύθερη διακίνηση. Τι είδους διοίκηση θα ασκείται από τους τούρκους σε αυτή την εδαφική ζώνη δεν διευκρινίζεται.
Αφήνει όμως να νοηθεί ότι η επιδιωκόμενη λύση θα είναι αποτέλεσμα συμβιβασμού. Οπότε η γραμμή Λιλλήκα λέει πως θα πάμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μηδενίζοντας όλες τις δικές μας υποχωρήσεις που κάναμε μέχρι σήμερα , κρατώντας όμως ως αδιάσειστη βάση την δικοινωτικότητα και την αρχή της ομοσπονδίας. Πάνω σε αυτή τη βάση μένει να διευκρινιστεί το είδος της ομοσπονδίας και οι διάφορες πτυχές της, καθώς και ο σαφής διαμοιρασμός συμφερόντων ανάμεσα στις δύο κοινότητες.
Οπότε με τη γραμμή Λιλλήκα στην ουσία αρχίζει ένας νέος κύκλος συνομιλιών που είναι άγνωστο αν θα καταλήξει σε κάποια συμφωνία σε άγνωστο χρονικό πεδίο. Το άλλο μέγεθος αγνώστου που υπεισέρχεται στην εξίσωση , είναι μέχρι ποίου σημείου θα γίνουν υποχωρήσεις υπό το μέγεθος αγνώστων επίσης περιστάσεων και εξελίξεων.
Εκείνο που μένει ως τελικό συμπέρασμα από την γραμμή Λιλλήκα είναι ένα πνεύμα συμβιβασμού και παράτασης του ενδοτισμού που εγκαινίασε η Ζυρίχη με την επιβολή του Ζυριχικού κατακτητικού συντάγματος που αναγόρευε την εκτουρκισθήσα μουσουλμανική μειονότητα σε κοινότητα με υπέρμετρα δικαιώματα.
Ερχόμαστε όμως και στο ζήτημα της αξιοπιστίας. Όταν ο ίδιος ο κ. Λιλλήκας παραδέχεται ότι το σχέδιο Ανάν εξυπηρετούσε πλήρως τα συμφέροντα της Τουρκίας , τότε γιατί επέτρεψαν τότε να τεθεί σε δημοψήφισμα και μάλιστα σε διπλό δημοψήφισμα με την συμμετοχή των εποίκων; Ποια σχέδια εξυπηρετούσε τότε αυτή η απαράδεκτη και προδοτική υποχώρηση; Ας μας απαντήσει ο κ. Λιλλήκας γιατί δεν υπερασπίσθηκε τότε ως μέλος της κυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου την κυριαρχία της κυπριακής δημοκρατίας για την οποία κόπτεται σήμερα και κομπορρημονεί. Ποια μυστικά σχέδια έπρεπε να εξυπηρετηθούν τότε δια της σιγής σας κύριε Λιλληκα; Αλλά αν ορρωδήσατε μια φορά ενώπιον ζητημάτων που αφορούν το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού γιατί να σας εμπιστευθεί ο λαός και για δεύτερη φορά;
Η γραμμή Λιλλήκα πέρα από την ανεπάρκεια του εν λόγω πολιτικού ανδρός , είναι η συνέχεια της μειοδοτικής και ραγιαδίστικής γραμμής της εθναρχούσας εκκλησίας που έμαθε να διαχειρίζεται την άθλια μοίρα του υποταγμένου ποιμνίου της σε αγαστή συνεργασία με τους διάφορους τυράννους και κατακτητές.
Ξυπνάτε Έλληνες , πυρπολείστε τα δεφτέρια των συμβιβασμών και παραμερίστε τους συμβιβασμένους. Με τη φλόγα της ψυχής και με το ατσάλι των κανονιών θα ελευθερώσουμε τη γη μας.

Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος – ΕΔΗΚ
υποψήφιος προεδρικών εκλογών