Από την θέση αυτή , αποκλείουμε ευθύς εξ αρχής την διεκδίκηση της πραγματικής δημοκρατίας , όπου ένα ενιαίο εκλογικό σώμα που εδράζεται στην αρχή του πολίτη , παράγει τους θεσμούς του και τους νόμους του με προεξάρχον το δικαίωμα του να θεσμίζει ελεύθερα το σύνταγμα του.
Με λίγα λόγια οι όποιες διεκδικήσεις μας εκπορεύονται από την εκ προοιμίου αποδοχή της ραγιαδίστικης κατάστασης μας. Από το γεγονός αυτό δεν είναι δυνατό να προκύψει ελευθερία , αλλά περισσότερη εμβύθιση στην δουλεία μέσα από ηγεσίες σιχαμερών εθελόδουλων , μειοδοτών και προδοτών.
Εκτός αυτών , οι κατ' ευφημισμόν διακοινοτικές συνομιλίες απενοχοποίησαν την Τουρκία και την μετέτρεψαν από εισβολέα και σφαγέα , σε παρατηρητή μιας τοπικής διαφωνίας .
Αυτά τα ολίγα για τις “διακοινοτικές” συνομιλίες.
Τι λένε τώρα διάφοροι πατριδοκάπηλοι ψηφοθήρες που το παίζουν εθνικόφρονες και ενίοτε εθνικιστές ; Να σταματήσουμε λένε τις διακοινοτικές συνομιλίες και να συνομιλήσουμε απευθείας με την Τουρκία.
Μα σε μια τέτοια περίπτωση πάνω σε ποια βάση θα συνομιλήσουν ή θα διαπραγματευθούν;
Η απάντηση απορρέει από το γεγονός της αποδοχής του Τούρκου ως συνομιλητή. Διότι ο τούρκος δεν θα κάτσει στο τραπέζι μαζί τους ως εισβολέας αλλά θα φέρει στο τραπέζι το “δίκαιο” της Ζυρίχης και των συνθηκών εγγυήσεως και τα δικαιώματα παρέμβασης και τις εκκλήσεις του Μακαρίου στο συμβούλιο ασφαλείας στις 19 Ιουλίου του 1974 και λοιπά και λοιπά. Το αποτέλεσμα θα είναι να μετατραπεί το αναβαθμισμένο κατοχικό μόρφωμα σε ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ. Αυτή θα είναι η κατάληξη των απευθείας συνομιλιών με την Τουρκία.
Καμιά σκλαβιά δεν καταλύθηκε μέσα από διαλόγους μεταξύ των σκλαβωμένων λαών και των κατακτητών τους. Όσο συζητάς με την αράχνη της σκλαβιάς τόσο σε περισφίγγει στους πνηκτικούς ιστούς της.
Ο σωστός τρόπος για να πολεμήσεις τον κατακτητή είναι να καταφύγεις σε οργανισμούς που υπεραμύνονται το διεθνές δίκαιο , με προτάσεις και αιτήματα που εδράζονται πάνω στο δίκαιο της ελευθερίας και όχι όπως κάναμε εμείς που πήγαμε στα Ηνωμένα Έθνη και προσυπογράψαμε την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Διεκδικείς το δίκαιο της ελευθερίας και ταυτόχρονα ΚΤΥΠΑΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ επιλέγοντας κατά περίπτωση τα μέσα της επίθεσης που θα περιλαμβάνουν τον διεθνή διπλωματικό αγώνα , το κλείσιμο των οδοφραγμάτων και αν χρειαστεί και την ένοπλη σύγκρουση με τον κτηνοτούρκο κατακτητή.
Αυτή ήταν η πορεία που ακολούθησε η ΕΟΚΑ. .Κατέφυγε στα Ηνωμένα Έθνη και κτύπησε ταυτόχρονα τον άγγλο κατακτητή.
Το πρόσφατο παράδειγμα των Παλαιστινίων είναι επίσης διδακτικό. Κέρδισαν την αναγνώριση του κράτους τους όχι μέσα από τις άκαρπες συνομιλίες με τον κατακτητή αλλά μέσα από την σύγκρουση με τον κατακτητή και την προσφυγή στα όργανα του διεθνούς δικαίου.
Συνεπώς τα πράγματα είναι απλά.
Αν θέλουμε , αν έχουμε το σθένος και το ανάστημα , να απελευθερώσουμε τη πατρίδα από την κατοχή , οφείλουμε να προσφύγουμε με πρόταση ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στα φόρα του διεθνούς δικαίου και να κτυπήσουμε πολύτροπα τους κατακτητές της πατρίδος.
Αυτή είναι η γραμμή του Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος – Ε.ΔΗ.Κ. , που καταθέτουμε με την παρουσία μας στις προεδρικές εκλογές , με στόχο να κερδίσουμε λαϊκή συναίνεση στον υπέρ της ελευθερίας αγώνα.
Πρόταση πραγματικής δημοκρατίας και πολύμορφος απελευθερωτικός αγώνας.
Αν το θέλετε αυτό νέοι της Κύπρου , τότε στηρίξτε ανοικτά την πρόταση μας και μην κάνετε ότι δεν μας είδατε , δεν μας ακούσατε , δεν μας γνωρίζετε.
Παραμερίστε τους κρυπτοριαγιάδες που το παίζουν παλικαράδες στα ντάνσινκ και στις καφετέριες.
Αποβάλετε τα φερσίματα της εθελοδουλίας που σας κόλλησαν στη ψυχή και ελάτε ως γενναίοι Έλληνες , να πολεμήσουμε για μια Κύπρο ελεύθερη και ελληνική , ενάντια σε κατακτητές και σε προδότες.
Λουκάς Σταύρου
υποψήφιος προεδρικών εκλογών της κυπριακής “δημοκρατίας”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που είναι εκτός θέματος δεν θα δημοσιεύονται.