Ο τωρινός πολιτισμός μας ( ποίηση )

Ο τωρινός πολιτισμός μας

κινείται ανάμεσα στην ανορεξία

και την παχυσαρκία

άλλοτε κομψός , λιγνός , φτιασιδωμένος

με τις αποσκευές του γεμάτες

μυρωδικά και κοκκινάδια

και άλλοτε φουσκώνει

από την πολυφαγία

και ξεχειλίζουν τα σώματα

μέχρι σκασμού

και απλώνουν σε κρεβάτια σκωληκόβρωτα

από την ηθική σήψη.

Οι αξίες μας χρηματιστηριακές

φουσκώνουν όπως τα σώματα

στα γυμναστήρια

όπως τα έργα τέχνης

στα δημοπρατήρια.

Τρέχουμε να αρπάξουμε

τη ζωή που φεύγει

και όλο γλιστρά απ' τα χέρια μας

και μένουμε με το κενό στη ψυχή

και το εκκρεμές της ύπαρξης μας

να κτυπά μεσάνυχτα.

Όλα παίρνουν μια ψεύτικη αξία

και η ζωή μας χάνει

το λιτό νόημα της .

Βγες έξω ψυχή

από τούτο το τοπίο

με τις πνιχτικές ανάσες

και την ιδρωτίλα

άφησε τους να συρθούν

σαν τα σκουλήκια

προς τις αλεστικές μηχανές του θανάτου

και ρίξε πίσω σου

την αηδία.

Ζήσε την ομορφιά

μες την απλότητα του βίου

ταξίδεψε ξανά μέσα στα πράγματα

τα κοντινά , τα ασήμαντα

ας πούμε

μέσα στην αντανάκλαση τούτης της αποβάθρας

στα ήσυχα νερά

και στοχάσου τη ζωή

σαν στιγμή που κυλά

στο μεγάλο κύκλο

της αιωνιότητας.

Σε λίγο θα γυρίσουν τα παιδιά

από το σχολείο

και ο τόπος τούτος

θα γεμίσει από χαρά.

Παιδός η βασιλείη .