Σιγεί το μειοδοτικό ΑΚΕΛ

Το ΑΚΕΛ και η κυβέρνηση Χριστόφια ευθύνονται για το κατάντημα της οικονομίας , γιατί από την μια υποτάχθηκαν στο καπιταλιστικό σύστημα και το υπηρέτησαν και από την άλλη στήριξαν το κρατιστικό μοντέλο και έριξαν αμέτρητα κεφάλαια στους διάφορους αιτητές ασύλου , τουρκοκύπριους και λοιπά παράσιτα.
Ως εκ τούτου τηρεί σιγή για όσα συμβαίνουν αυτή τη περίοδο εις βάρος της παραγωγικής κοινωνίας και υπέρ των ολίγων πλουτοκρατών στους οποίους μεταβιβάζεται τεχνηέντως ο εθνικός πλούτος , από την κυβέρνηση της δεξιάς και του περιφερόμενου συνονθυλεύματος του πολιτικού συμμοριτισμού.
Κατόπιν εορτής θα έρθουν οι “κομμουνιστές” του ΑΚΕΛ να το παίζουν εργατοπατέρες αφενός και αφετέρου να στηρίζουν την νέα κυβέρνηση Αναστασιάδη στη μειοδοτική πορεία που ήδη εξήγγειλε στο εθνικό θέμα.
Όσοι δεν τρώνε από τις επιχειρήσεις και τις διασυνδέσεις του ΑΚΕΛ ας καταλάβουν επιτέλους ότι το κόμμα αυτό είναι το αριστερό δεκανίκι του συστήματος , που εγκλωβίζει τις δυνάμεις τις εργασίας στα ιδεολογικά και πολιτικά συρματοπλέγματα του και τις αποτρέπει από την πραγματική πάλη και τη διεκδίκηση της δίκαιης κοινωνίας .
Το ΑΚΕΛ ουδέποτε υποστήριξε την παραγωγική βάση της κοινωνίας στο σύνολο της , αλλά μέσα από την ιδεολογία του έστρεφε πάντα τον εργάτη κατά του εργοδότη στην πραγματική οικονομία , την παραγωγική οικονομία , ενώ από την άλλη στήριζε με όλα τα πολιτικά μέσα το ληστρικό τραπεζικό σύστημα.
Ο “κομμουνισμός” τύπου ΑΚΕΛ είναι μια κατεξοχήν αντικοινωνική , αντιπαραγωγική και αντεθνική ιδεολογία και πρακτική.
Μόνο εμείς οι εθνικοκοινωνιστές εκλαμβάνουμε την παραγωγική βάση της κοινωνίας ως ένα ενιαίο σύνολο που πρέπει να προστατεύεται από το κράτος ώστε να μην γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης του συσσωρευμένου παρασιτικού τοκογλυφικού πλούτου και της παραγόμενης εξ αυτού εξουσίας , που αναδεικνύει την γραφειοκρατία και το ταξικό δίκαιο.
Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος θεωρούμε ότι η εξουσία πρέπει να περάσει από τα κόμματα ( κομματοκρατικός κοινοβουλευτισμός) στις παραγωγικές ενώσεις και εξ αυτής να αναδεικνύεται και προάγεται η αρμονία όλων των παραγωγικών δυνάμεων και η συντριβή των δυνάμεων του παρασιτισμού , του ισοπεδωτισμού και της εκμετάλλευσης.
Ο εθνικοκοινωνισμός δεν είναι άλλος ένας κρατισμός , μια εκ των άνω εξουσία που έχει τη γνώση και την ηθική να διορθώνει τα πάντα και να κατευθύνει την κοινωνία. Εθνικοκοινωνισμός σημαίνει η εξουσία στο λαό , στις παραγωγικές ενώσεις , στη βάση της λαϊκής συνέλευσης και της πυραμιδωτής ανακλητής αντιπροσώπευσης.
Αυτό είναι που μας διαφοροποιεί εμάς τους εθνικοκοινωνιστές από τους εθνικιστές του συστήματος που συμπλέκονται με την ακροδεξιά και θεωρούν εαυτούς εκλεκτούς και ικανούς να διαμορφώνουν το κοινωνικό γίγνεσθαι με διαταγές και μαστιγώματα. Αυτός ο εθνικισμός που θεωρεί το λαό εκ προοιμίου ανίκανο να αυτοδιοικηθεί και να παράξει εξουσία μέσα από τις δυνάμεις του , εκείνο που μπορεί να παράξει είναι την απεχθέστερη τυραννία .
Ο ελληνικός εθνικοκοινωνισμός μέσα από την επανεύρεση της εθνικής μας ταυτότητος που αφέθηκε να καλυφθεί από την ιλύ των ξένων ιδεολογημάτων , αποτελεί την μοναδική διέξοδο από την γενική παρακμή και την επιλογή της ριζικής αναθέσμισης και ανασυγκρότησης των εθνικών δυνάμεων.

Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Ε.ΔΗ.Κ.