Σύγκρουση με τον καπιταλισμό

Η βαθύτερη αιτία της δραματικής οικονομικής κατάστασης της Κύπρου είναι ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός και οι μεθοδεύσεις του σε διεθνές επίπεδο με την πλήρη και ανοικτή στήριξη  από τα υποταγμένα σε αυτόν κράτη και τα εγκάθετα πολιτικά κατεστημένα.

Στη περίπτωση της Κύπρου τα πράγματα έφτασαν εδώ που βρίσκονται σήμερα ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων τοπικών αιτιών :

Πρώτη αιτία : η ανεξέλεγκτη δράση των τραπεζιτών στην διαχείριση του κοινωνικού κεφαλαίου.

Δεύτερη αιτία : η στήριξη των τραπεζών από το κράτος δηλαδή από το πολιτικό κατεστημένο μέσα από την ανεξέλεγκτη διαχείριση των φόρων του λαού.

Τρίτη αιτία : η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωζώνη που κατ' ανάγκη θα οδηγούσε στην έλλειψη ρευστότητας και στην υπαγωγή σε μνημόνια , σε αντικατάσταση της υποτίμησης του νομίσματος εάν παρέμενε η Κύπρος στη λύρα.

Αυτές οι τρεις βασικές αιτίες καταρράκωσαν την παραγωγική βάση , μετέτρεψαν το λαό σε μάζα φορολογουμένων ειλώτων και διόγκωσαν την ανισότητα ανάμεσα σε αυτόν και την ολιγαρχία.

Το ληστρικό κούρεμα των καταθέσεων και η κατακράτηση των χρημάτων των καταθετών ως πολιτική πράξη στήριξης των κλεφτών τραπεζιτών που ανέλαβε να φέρει εις πέρας η αντιλαϊκή κυβέρνηση Αναστασιάδη , επιδείνωσαν την κατάσταση με δραματικές συνέπειες στην αύξηση της ανεργίας .

Το μνημόνιο επίσης παρέδωσε την πατρίδα στα χέρια των ξένων τοκογλύφων ώστε να πραγματοποιηθεί ευκολότερα η διεθνής ενοποίηση του ληστρικού χρηματοπιστωτικού συστήματος και η συνοδευόμενη διαχείριση των σκλάβων εθνών που ολοένα και μετατρέπονται σε πολυφυλετικά συμφύρματα φτηνών εργατικών χεριών.

Η επιστροφή των οικονομικών πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση περί της οποίας διατείνονται οι πολιτικοί διαχειριστές του συστήματος είναι ένα ψέμα . Η Κύπρος μπήκε ήδη στο τούνελ της εξελικτικής πορείας του διεθνούς χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού χωρίς επιστροφή.

Όσοι ελπίζουν ότι θα φτιάξουν τα πράγματα και θα οδηγηθεί ο τόπος σε πορεία ανάπτυξης , έχουν ήδη πέσει θύματα της καθεστηκυίας προπαγάνδας.

Αυτή η κατάσταση δεν αλλάζει με κούφιες ελπίδες , ευχολόγια και αδράνεια.

Απαιτείται πολύμορφη εθνικοκοινωνική δράση που θα αποσκοπεί στην σύγκρουση με την τυραννία και την εγκαθίδρυση ενός νέου πολιτεύματος που θα εδράζεται στη εθνική κυριαρχία και στην άσκηση εξουσίας από τις παραγωγικές ενώσεις του λαού.

Εχθρός μας είναι ο καπιταλισμός ως μέθοδος καταλήστευσης των εθνικών παραγωγικών δυνάμεων και υποδούλωσης των εθνών μας με την συνεργασία της ντόπιας πολιτικό-οικονομικής ολιγαρχίας.

Απαιτείται σωστή και σε βάθος εκτίμηση της κατάστασης και ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξόδου όχι από την λεγόμενη κρίση αλλά από το καπιταλιστικό σύστημα που παράγει αλλεπάλληλες κρίσεις , αλληλένδετα με το πολιτικό του υποστύλωμα που είναι ο κομματοκρατικός κοινοβουλευτισμός .

Τομέας ιδεολογικού πολέμου

Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ