Το νέο εθνικοκοινωνικό τραπεζικό σύστημα

Η οικονομική κρίση έχει πολλές παραμέτρους . Η κυριότερη όμως εντοπίζεται στο σύστημα της τραπεζοκρατίας  και εννοούμε την συμβιωτική σχέση κράτους και τραπεζών που επιτρέπει στους τραπεζίτες να διαχειρίζονται ελεύθερα τον κοινωνικό  πλούτο και να κατευθύνουν το κεφάλαιο όχι στην παραγωγή αλλά εκεί που οι τραπεζίτες νομίζουν ότι θα έχουν περισσότερο συμφέρον.

Αυτή η συμβιωτική σχέση βέβαια αμείβεται από τους τραπεζίτες με δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις , με δανεικά και αγύριστα προς τους πολιτικούς και τα κόμματα. Έτσι η κομματοκρατία εμπλέκεται και αυτή στο φαύλο κύκλο της τραπεζοκρατίας και της καταλήστευσης του κοινωνικού πλούτου .

Το αποτέλεσμα αυτής της ληστρικής διαχείρισης που είναι η ουσία του καπιταλισμού , ήταν να αφεθεί σε κατάρρευση η λαϊκή παραγωγή, να καταχρεωθεί η κοινωνία σε τομείς οικονομικής φούσκας και κατανάλωσης εισαγομένων ως επί το πλείστον προϊόντων και να διογκωθεί ο δημοσιοϋπαλληλικός τομέας που και αυτός ζει με δάνεια του κράτους από τους τραπεζίτες που την εξόφληση τους αναλαμβάνει ο λαός δια της βίας του φόρου.

Αυτό το σύστημα της νόμιμης αρπαγής και ληστείας των ολίγων και των παρασίτων  εις βάρος των πολλών και της παραγωγικής βάσης της κοινωνίας , εμείς οι εθνικοκονωνιστές θα το καταργήσουμε.

Στη θέση του ληστρικού ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος θα ορθώσουμε μια κρατική τράπεζα αναπτύξεως και παραγωγής που θα στηρίζει , σε συνεργασία με ένα υπουργείο ανάπτυξης και παραγωγής , την παραγωγική διαδικασία , αρχίζοντας από την αγροτική παραγωγή , την κτηνοτροφία την οικογενειακή και μικρομεσαία επιχείρηση μέχρι την μεγάλη βιομηχανία που θα ανήκει στους ίδιους τους εργαζόμενους με ιδιωτική επίσης συμμετοχή.

Παράλληλα με την στήριξη της παραγωγής θα εγκαινιάσουμε ένα πρόγραμμα στέγασης ολόκληρου του πληθυσμού .

Στην εθνικοκοινωνική πολιτεία δεν θα υπάρχουν άνεργοι , άστεγοι και φτωχοί.

Λουκάς Σταύρου

Ανεξάρτητος υποψήφιος ευρωβουλευτής

Πρόεδρος του Ε.ΔΗ.Κ.