ΚΥΠΡΟΣ: ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση Χριστόφια για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης είναι εξίσου ατελέσφορα και καταστροφικά με τα μέτρα που αντιπροτείνει ο Δημοκρατικός Συναγερμός και η ελάσσων αντιπολίτευση .
Φορολόγηση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων εξήγγειλε πρόσφατα η κυβέρνηση, δηλαδή ευθεία επίθεση στη παραγωγική οικονομία που θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας και την εκβάθυνση της ύφεσης.
Από την πλευρά της η αντιπολίτευση , απαιτεί περιορισμό των αναπτυξιακών δαπανών από το κράτος με απώτερο στόχο να παραδοθεί το κομμάτι της ανάπτυξης στις τράπεζες οι οποίες επιπρόσθετα θα τύχουν της στήριξης του κράτους για κάλυψη της ζημιάς των σκουπιδο-ομολόγων που συσσώρευσαν.
Ο λαός δεν καταλαβαίνει πως η στήριξη των τραπεζιτών θα γίνει από τους φόρους που ο ίδιος καταβάλει. Όταν η φιλελεύθερη αντιπολίτευση ζητά λιγότερο κράτος και συρρίκνωση της αναπτυξιακής πολιτικής του , εννοεί πως πρέπει η ανάπτυξη να δοθεί αποκλειστικά στις επιλογές της πλουτοκρατικής ολιγαρχίας, με τον υπολογισμό πως μέσα από αυτή τη διαδικασία θα πέσουν και κάποια ψίχουλα από το τραπέζι της πλουτοκρατίας για να τα πάρει ο πειναλέος λαός.
Το βέβαιο είναι πως ο σοσιαλκαπιταλισμός , εκφραζόμενος είτε μέσα από τον σοσιαλισμό είτε μέσα από τον φιλελευθερισμό, δεν μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημα και διέξοδο από τη κρίση που το ίδιο το σύστημα δημιούργησε. Διότι μέσα και από τους δύο δρόμους του συστήματος , του σοσιαλισμού και του φιλελευθερισμού, εκείνο που κτυπιέται ανελέητα είναι η εθνική παραγωγή και εκείνο που προστατεύεται είναι ο τραπεζιτικός παρασιτισμός.
Σε αυτό το άθλιο σύστημα του σοσιαλκαπιταλισμού , η κοινωνία , εκτός του ότι χάνει την εθνική της ταυτότητα και κυριαρχία προς χάριν μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς στην οποία άρχει και σχεδιάζει το χρηματοπιστωτικό υπερκράτος , ανέχεται ταυτόχρονα την απομύζηση της ενέργειας της , από τις τοπικές ολιγαρχίες. Το σύστημα αυτό δημιουργεί καρκινικούς όγκους που απομυζούν την εργασία της κοινωνίας.
Εμείς οι εθνικοκοινωνιστές λέμε ξεκάθαρα πως αυτά τα καρκινώματα πρέπει να κοπούν με καφτερό νυστέρι. Το εθνικό κράτος να ελέγξει την ανακύκληση του κεφαλαίου στην εθνική παραγωγική διαδικασία , μέσα από κρατικές τράπεζες αναπτύξεως , πάνω στις ράγες μιας πανεθνικής αναπτυξιακής πολιτικής και αναπτυξιακού σχεδιασμού. Μόνο έτσι θα κτυπηθεί στη ρίζα της η ανεργία και θα εκλείψει η ανάγκη δανεισμού από τους ξένους τοκογλύφους με αντίτιμο όχι μόνο την τοκογλυφική αποδυνάμωση της εθνικής οικονομίας αλλά και την συνακόλουθη καταβαράθρωση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας.
Η λύση στο οικονομικό πρόβλημα δεν θα δοθεί από τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις που εξέθρεψε και γαλούχησε το σοσιαλκαπιταλιστικό σύστημα αλλά από τις εθνικοκοινωνικές δυνάμεις που έχουν καθήκον να πάρουν στα χέρια τους την πολιτική εξουσία.
Λουκάς Σταύρου