Ο πραγματικός εχθρός της Ευρώπης

Η διαδήλωση συμπαράστασης του αυστριακού λαού έξω από την πρεσβεία της Ελλάδος και το σχετικό ψήφισμα που επέδωσαν δείχνει ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός της Ευρώπης και ο πραγματικός στόχος της εξέγερσης των εθνών της.
Στόχος δεν είναι ο γερμανικός λαός όπως θέλει να παρουσιάσει τα πράγματα η αριστερά που φτάνει στο σημείο να ζητά αποζημιώσεις από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και να διογκώνει ένα αντιγερμανικό και αντιευρωπαϊκό μένος . Σε λίγο θα διεκδικούν αποζημιώσεις από τους ιρανούς για την εισβολή του Ξέρξη στην Ελλάδα.
Ο πραγματικός εχθρός της Ευρώπης δεν εντοπίζεται ούτε περιορίζεται σε μια χώρα αλλά εκτείνεται σε ολόκληρη την ένωση και δεν είναι άλλος από την συνωμοσία του πολιτικού κομματικού ολιγαρχικού συστήματος με την ολιγαρχία του πλούτου και συγκεκριμένα των τραπεζιτών.
Οι ιδεολογίες και πρακτικές που επεβλήθησαν στα έθνη μας μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση της ακραίας απώλειας της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας.
Έστησαν ένα κόσμο πάνω στην απάτη και την καταλήστευση της εργασίας των εθνών .
Αυτός ο κόσμος βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Προ αυτής της εξελίξεως , επιχειρούν να ενσπείρουν μίση ανάμεσα στα ευρωπαϊκά έθνη για να δικαιολογήσουν δικτατορίες και να θησαυρίσουν ξανά πάνω από τάφους και ερείπια.
Η αντιευρωπαϊκή και αντιγερμανική γραμμή της αριστεράς ,που τροφοδοτείται από διάφορα ρεύματα της καθ' ημάς ανατολής , υπηρετεί τα σχέδια των τοκογλύφων και των συνεταίρων τους.
Στόχος πρέπει να παραμείνει η Ευρώπη των εθνών , η Ευρώπη της αλληλεγγύης , η Ευρώπη που εδράζεται στον ελληνικό πολιτισμό που έχει ως πεμπτουσία του την αντιδογματική σκέψη και την ελευθερία στη δημιουργία.
Ο αγώνας ενάντια στη πολιτικό-οικονομική τυραννία πρέπει να διεξαχθεί μέσα στην Ευρώπη με την συμμετοχή των εθνών της . Αγώνας υπέρ μιας αυτοδύναμης κοινωνίας που δεν θα καταληστεύεται από τοκογλύφους ούτε θα ποδηγετείται από κόμματα που συσσωρεύουν εξουσία σε λίγα χέρια.
Η κοινωνία αν ακολουθήσει το δρόμο της αριστεράς θα υποταχθεί σε κρατιστικά ,αυταρχικά καθεστώτα που θα παράξουν δυστυχία.
Η κοινωνία δεν έχει άλλη επιλογή από την διεκδίκηση της αυτοδύναμης ανάπτυξης της πάνω στις αρχές της ατομικής ελευθερίας και ιδιοκτησίας μέσα από ένα κοινωνικό κράτος που θα θέσει φραγμό στη συσσώρευση της εξουσίας και του πλούτου σε λίγα χέρια.
Αυτή είναι η γραμμή ενός σύγχρονου , προοδευτικού εθνικοκοινωνισμού.

Λουκάς Σταύρου