Ο Χριστόφιας καταφεύγει σε νέα δάνεια

Ο πρόεδρος Χριστόφιας προσπάθησε στην πρόσφατη συνέντευξη του να εμφανιστεί ως υπερασπιστής του λαού . Γνωρίζοντας ότι αυτή τη περίοδο , που σηματοδοτείται από την απόφαση του κράτους για στήριξη της Λαϊκής με 1,8 δις , μια νέα φορολογική επίθεση θα προκαλούσε κοινωνική αναταραχή , επέλεξε καταφυγή της κυβέρνησης του και σε άλλο δάνειο.
Ταυτόχρονα υπεραμύνθηκε τα πριγκιπικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων , των υψηλών μισθών , των προνομίων , της ΑΤΑ , του εφάπαξ , τα οποία επιβαρύνουν την παραγωγική βάση της κοινωνίας.
Μα το δάνειο κύριε Χριστόφια δεν είναι λύση. Διότι το δάνειο θα προστεθεί στο ήδη υπέρογκο χρέος που η κυβέρνηση φόρτωσε στις πλάτες του λαού. Και όταν το χρέος αυτό διογκωθεί περαιτέρω θα αναγκαστεί το κράτος να τα αρπάξει από τον λαό με διογκωμένη φορολόγηση. Η τακτική αυτή δεν αποτελεί υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων αλλά αναστολή της φορολογικής επίθεσης του κράτους στη παραγωγική βάση.
Το ερώτημα που τίθεται είναι με ποια εχέγγυα το κράτος θα διασφαλίσει και άλλο δάνειο όταν είναι ήδη αποκλεισμένο από τις αγορές . Τι θα υποθηκεύσει ο κ. Χριστόφιας για να πάρει αυτό το δάνειο;
Την απάντηση θα την πάρει ο λαός όταν πια δεν θα μπορεί να αντιδράσει , όταν θα τον σέρνουν στα σκλαβοπάζαρα οι κατ' ευφημισμόν λαϊκοί του ηγέτες για να εξοφλήσει το χρέος που του φόρτωσαν.
Μέχρι τότε είναι βέβαιο πως η βουλή θα τηρήσει σιγή ιχθύος , διότι έχει αποδεχθεί την στήριξη του τραπεζικού συστήματος με γνώση των συνεπειών αυτής της απόφασης.
Για να μην επωμισθεί ο λαός το βάρος των αποτυχιών του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα μπορούσαν να εφαρμοστούν τα ακόλουθα , μεταξύ άλλων ,μέτρα :

• Κρατικοποίηση της Λαϊκής στο βαθμό που θα υποστηριχθεί από το κράτος.
• Αυστηρός έλεγχος του ντόπιου χρηματοπιστωτικού συστήματος με σκοπό την παραγωγική ανακύκληση του κεφαλαίου σε εθνικό χώρο με θεαματική μείωση των επιτοκίων.
• Κατάργηση της ΑΤΑ.
• Μείωση του εφάπαξ των δημοσίων υπαλλήλων και κατάργηση όλων των προνομίων τους .
• Συμπίεση των υψηλών μισθών και συντάξεων .
• Λαϊκοποίηση των ημικρατικών οργανισμών και κλείσιμο όλων των προβληματικών.
• Ενίσχυση του ανταγωνισμού και κατάργηση των ντόπιων καρτέλ.
• Εφαρμογή του πόθεν έσχες στο συσσωρευμένο εκκλησιαστικο-ιδιωτικό πλούτο.
• Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
• Αφορολόγητο σε όλες τις εξαγωγικές επιχειρήσεις που εδράζονται στην ντόπια παραγωγή και μεταποίηση.
• Κατάργηση μισθών και απολαβών που δεν αφορούν την παραγωγική διαδικασία.
• Κρατική αναπτυξιακή τράπεζα που θα στηρίξει την παραγωγή και το αναγκαίο αναπτυξιακό περιβάλλον.

Κοντά σε αυτά τα οικονομικά μέτρα είναι ανάγκη να προστεθεί και η εθνικο-κοινωνική στρατηγική στο θέμα της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου . Δηλαδή διασφάλιση της μέσω της Ελλάδος διοχέτευσης του φυσικού αερίου προς την ευρωπαϊκή ενδοχώρα και συμμετοχή του λαού στις υποδομές εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου , όπως είναι το τερματικό και οι βάσεις υποδοχής του αερίου στην Ελλάδα . Το κράτος πρέπει να καθοδηγεί το λαό σε παραγωγικές επενδύσεις λαϊκής βάσης και όχι να τον αφήνει να τον εκμεταλλεύονται οι τραπεζίτες “επενδύοντας” τα λεφτά των καταθέσεων του εκτός εθνικού χώρου με τα γνωστά ρίσκα τα οποία καλείται ο λαός να τα καλύψει .
Κορωνίδα της οικονομικής αναβάθμισης παραμένει η ισχυρή αποτρεπτική άμυνα στα πλαίσια αδιάρρηκτων σχέσεων μεταξύ Κύπρου και Ελλάδος.
Το διογκούμενο χρέος , χωρίς ισχυρή άμυνα και χωρίς ενίσχυση της παραγωγικής βάσης της κοινωνίας , θα υποχρεώσει στο ξεπούλημα του εθνικού πλούτου και στην ταυτόχρονη απώλεια της εναπομείνασας κυριαρχίας μας.

Λουκάς Σταύρου