Το τραγούδι του νεοκύπριου (ποίηση)

Τι χαρά , τι χαρά , τι ευτυχία!

όλα στη ζωή μας ήρθαν

τόσο βολικά!

Χορτασμένοι από την αργομισθία

του παχυλού μας κράτους

δουλικά

δίχως έγνοιες στη ψυχή μας

και αγωνία

η  κάθε ημέρα μες στο γλέντι

και τον κορεσμό της ηδονής

αργοκυλά. 

Τα πόμολα της ξώπορτας χρυσά

τι μάρμαρα , τι εβένοι

τι στολίδια

στης εξουσίας το πλάι

αυγάτισε το μάλι μας

των υπουργών λίγο

χαϊδεύοντας τα αρχίδια .

Και ύστερα από όλα αυτά

φαντάστηκες

να ανοίξουν του παράδεισου

τα πλάτη

και στο εξής να ζήσουμε

ζωή μακαριοτάτη

πλάι σε επισκόπους

αστυνόμους , βουλευτάς

όσοι στον βίον αυτόν απέφυγαν

τας πράξεις τας αισχράς !

Και αν πάλι περιέπεσαν

εις κάποιαν ανοησίαν

θα έλαβαν συγχώρεση

από την εκκλησία.

Ω τι χαρά να ζήσουμε

στο πλάι κείνων των ένδοξων ανδρών

που τους ναούς κατέσκαψαν

των ειδωλολατρών!

Αυτά στοχάζομαι και υμνώ

νυχθημερόν τον  κύριο

που με έκαμε ευλαβικό

και υπάκουο κατοικίδιο!

Λουκάς Σταύρου

( γράφτηκε το 1999 )