Αντισυστημικές σκέψεις

Η αιτία της παγκόσμιας κρίσης είναι η υπερσυγκέντρωση της εξουσίας σε λίγα χέρια . Πρώτα από όλα σε ένα υπερεθνικό υπερκράτος που διευθύνει τον χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό και τα συστήματα του και συνακόλουθα η υπερσυγκέντρωση εξουσίας στα τοπικά τσιφλίκια των “εθνικών” ολιγαρχιών με τα τραπεζικά τους συστήματα και τις δομές εξουσίας που είναι αλληλένδετες με τον κοινοβουλευτισμό αλλά και με την εξουσία πάνω στις συνειδήσεις που ασκείται κυρίως μέσα από την συμβιωτική σχέση του αστικού κράτους και των εκκλησιών , στον δυτικό κόσμο τουλάχιστον.

Αυτή την εξουσία το χρηματοπιστωτικό υπερκράτος προσπαθεί όχι ανεπιτυχώς να την επεκτείνει σε όλο τον κόσμο μέσα από το παγκόσμιο συμβούλιο των εκκλησιών.

Αναφορικά με την δύση στην οποία ανήκουμε , οι εκκλησίες κάθε δόγματος , προτεσταντικού , καθολικού , ορθόδοξου κλπ , έχουν συμμαχήσει με την παγκόσμια υπερεξουσία και γεύονται τους καρπούς αυτής της συνεργασίας ως συμμέτοχοι στην ληστρική χρηματοπιστωτική καταλήστευση των εθνών .

Πρέπει να καταλάβουμε ότι χωρίς την πνευματική καταστολή , χωρίς τον έλεγχο των συνειδήσεων που ασκείται από τα ιερατεία κάθε χριστιανικού δογματισμού , θα ήταν αδύνατη η επέκταση της εξουσίας του υπερκράτους .

Με λίγα λόγια τα θρησκευτικά δόγματα είναι εργαλεία εξουσίας και τίποτα άλλο. Συνεπώς εκείνος ο οποίος θέλει να απελευθερωθεί είναι υποχρεωμένος να στραφεί εναντίον αυτού του εξουσιαστικού εργαλείου , διαφορετικά δεν θα αποκτήσει ποτέ καθαρή συνείδηση πολιτικού υποκειμένου.

Ελευθερία μέσα στα πλαίσια των ιδεολογικών , πολιτικών και θρησκευτικών δογμάτων της ολιγαρχικής ληστρικής εξουσίας δεν είναι δυνατή.

Επειδή θεωρώ ότι οι θρησκευτικές παραστάσεις είναι κατασκευάσματα της βούλησης της δυνάμεως και της εξουσίας που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα την προσεγγιζόμενη από την νόηση , ο μόνος τρόπος να πολεμηθούν τα εξουσιαστικά δόγματα της ολιγαρχίας είναι να αντιταχθούν σε αυτά νέες θρησκευτικές παραστάσεις που θα προκύψουν είτε από αναθεωρήσεις των δογμάτων εξουσίας εκ των κάτω , είτε από αναβιώσεις παλαιοτέρων θρησκευτικών αντιλήψεων που υπήρχαν πριν την κατίσχυση του χριστιανισμού.

Η πρόταση της εκ των κάτω αναθεώρησης του χριστιανικού δόγματος έχει να κάνει με την αρχή της ποιητικής ανθρωποκεντρικής θεολογίας αφενός και αφετέρου με την λαϊκή βούληση κυριαρχίας και αυτονομίας.

Τα χριστιανικά δόγματα προέκυψαν μέσα από την αυτοκρατορική βούληση της Ρώμης ( δυτικής και ανατολικής ) και χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλεία εξουσίας . Με την ίδια λογική ένας αφυπνισμένος λαός θα μπορούσε να ανατρέψει αυτά τα δόγματα δια μιας ελεύθερης προσέγγισης των πηγών , αν δεχθούμε ότι οι πηγές αυτές δεν είναι κατασκευασμένες , που θα αναιρεί την εξουσία του κλήρου , την ιδέα της αντιπροσώπευσης και της ιεραρχίας της εκκλησίας κλπ , κλπ.

Η φιλοσοφία θα μπορούσε να συμβάλει στην αποδόμηση των χριστιανικών δογμάτων και να δείξει τον δρόμο της σύγκρουσης του λαού με τους εξουσιαστές του και της σφυρηλάτησης νέων εργαλείων λαϊκής εξουσίας , δηλαδή νέων θρησκευτικών παραστάσεων στις οποίες θα μπορούσαν μάλιστα να ενσταλαχθούν κάποιες αλήθειες της αιώνιας φύσης.

Η αντεπίθεση της φιλοσοφίας στα ιδεολογήματα της εξουσίας θα πάρει πολλές μορφές στην πορεία της σύγκρουσης.

Η αναθεώρηση των χριστιανικών δογμάτων εκ των κάτω είναι μια από αυτές.

Η άλλη είναι η στήριξη των εθνικών παγανιστικών θρησκειών.

Η καθαρή φιλοσοφική πρόταση και η συνεργασία με τις επιστήμες.

Η πολιτική επίθεση στις δομές της εξουσίας σε “εθνικό” επίπεδο μέσα από μια νέα πρόταση λαϊκής εξουσίας και άμεσης δημοκρατίας .

Λουκάς Σταύρου