Ο ναός του Απόλλωνα ως πύλη προς την γνώση του είναι

Αν είσαι φίλος της σοφίας δηλαδή φιλόσοφος και έλλην , τουτέστιν  πύλη διέλευσης του θείου προς τον κόσμο , θα φτάσεις κάποτε μπροστά στη μεγάλη πύλη που οδηγεί στα πεδία της γνώσης. Η πύλη αυτή δεν είναι ΄'άλλη από την είσοδο στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς , που η κτηνώδης βαρβαρότητα κατεδάφισε.

Εκεί θα δεις εκατέρωθεν του ΕΙ που βρίσκεται στο κέντρο του αετώματος , τα γνωμικά ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ και ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ.

Θα φτάσεις ενώπιον της πύλης αυτής αφού διέλθεις τα πεδία της ατομικής συνείδησης , των ορμών , των επιθυμιών , του εγωισμού και της αντιπαλότητας μέσα στον αγώνα της επιβίωσης.

Αν όλα αυτά προσπαθήσεις να τα μεταφέρεις στον χώρο της φιλοσοφίας , τότε δεν είσαι προορισμένος για αυτή τη πορεία. Διότι η αλήθεια δεν μπορεί να δομηθεί πάνω στις επιδιώξεις της ατομικότητας και κυρίως πάνω στην υπεροψία του εγώ.

Το ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ σου επιτάσσει να σταματήσεις και να γνωρίσεις τον χώρο , το πεδίο που συνειδητοποιείται ως εαυτός που διαπερνάται από ρεύματα ενεργείας υπό την μορφή των επιθυμιών , των ορμών και των σκοπών που προβάλλονται ενώπιον όλων αυτών των ροπών.

Το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ σου λέει πως τίποτα δεν πρέπει να ξεριζώσεις από το πεδίο του εαυτού διότι όλα υπηρετούν την φύση και είναι εκδηλώσεις αυτής. Οφείλεις λοιπόν να σεβαστείς την εκδηλωμένη μέσα σου Φύση και να επιβάλεις το μέτρο , να αποφύγεις σε όλα την υπερβολή.

Αφού λοιπόν γνωρίσεις το πεδίο του εαυτού και επιβάλεις το μέτρο καθίστασαι ηθικό πρόσωπο . Ανασύρεις εκ του βάθους την αυτονομία και την μορφοποιητική βούληση.

Κατόπιν αυτού είσαι σε θέση να αναγνωρίσεις το ΕΙ , δηλαδή τον θεόν ως ΕΙΣΑΙ , εντός του οποίου τίθεται και η δική σου ύπαρξη.

Τούτο σημαίνει πως αναγνωρίζεις το ΕΙΝΑΙ ως καθεαυτόν και δια σου αναγνωριζόμενο μέσα από μια πορεία που κυριαρχείται από την άγνοια , την άγνοια της άγνοιας , την πλάνη και την περιπλάνηση.

Η ελληνική φιλοσοφία σχεδόν σε όλες της τις εκδηλώσεις εδράζεται πάνω στην Απολλώνια αρχή του καθεαυτόν είναι και του διεαυτόν γνωριζόμενου από το θνητό υποκείμενο.

Το ΕΙΝΑΙ προηγείται της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ενώ στη σύγχρονη ευρωπαϊκή φιλοσοφία τα πράγματα αντιστρέφονται. Από τον Καρτέσιο μέχρι τον Σάρτρ , το σκέφτομαι θεμελιώνει την ύπαρξη η οποία μάλιστα θέλει να προηγείται της ουσίας.

Αυτή η πλάνη είναι αποκύημα της χριστιανικής μεταφυσικής όπου το άτομο , η ατομική ψυχή , η ατομική ύπαρξη , είναι ερριμένη σε ένα κόσμο ανοίκειο και ξένο ως αποτέλεσμα μιας αδυσώπητης τιμωρίας.

Ενώ ο έλληνας δεν νοιώθει ξένος και καταδικασμένος μέσα στη φύση αλλά γέννημα αυτής . Η φύση είναι για τον έλληνα ο οικείος τόπος , ο οίκος διαμονής και φανέρωσης του αληθινού , το πρωταρχικό μείζον υποκείμενο  και όχι ο τόπος της εξορίας που εμβάλλει στην ψυχή την επιθυμία της φυγής προς έναν άλλο κόσμο – ψευδόκοσμο της θρησκευτικής πλάνης που επιβλήθηκε στη συνείδηση μας δια πυρός και σιδήρου.

Ας κάνουν ότι θέλουν οι ευρωπαίοι και οι χριστιανοί και οι κάθε λογής βάρβαροι και εμείς οι έλληνες ας επιστρέψουμε εκεί που ανήκουμε , στην ιερή και ένθεη φύση και ας τάξουμε ως σκοπό μας την αναστήλωση του ναού του θεού μας , του τοξοβόλου Απόλλωνα , του προστάτη της φιλοσοφίας .

Λουκάς Σταύρου