Ο ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ

Η διακυβέρνηση Χριστόφια φαίνεται να οδεύει προς το τέλος της. Το έγκλημα στο Βασιλικό και η οικονομική κρίση αποτελούν θανάσιμα κτυπήματα στη προεδρία Χριστόφια. Το τελευταίο χαρτί που του απομένει , είναι το κυπριακό. Μια «επιτυχία» σε αυτό το θέμα θα κρατούσε τον Χριστόφια στην εξουσία και την αριστερά με το ΑΚΕΛ , στο προσκήνιο της πολιτικής ηγεσίας του τόπου για άλλη μια πενταετία. Μια «αποτυχία» αντίθετα θα έριχνε την αριστερά και το ΑΚΕΛ στην οπισθοφυλακή του πολιτικού κατεστημένου . Για αυτή την αποτυχία κάνει λόγο και ο αρχιεπίσκοπος. Που σημαίνει πως το στρατόπεδο της δεξιάς θα εργαστεί για την «αποτυχία» Χριστόφια.
Αυτό για το κυπριακό σημαίνει, πως εγκαταλείπεται η προσπάθεια για μια ομοσπονδία με ισχυρή κεντρική κυβέρνηση και τίθεται επί τάπητος η στρατηγική Αναστασιάδη που υποστηρίζεται και από την εκκλησία , για μια ομοσπονδία με χαλαρή κεντρική κυβέρνηση και ισχυρές αυτοδιοικήσεις. Τούτο θα έχει ως προοπτική ένα τουρκικό κρατίδιο στα νυν κατεχόμενα και ένα κυπροκεντρικό ( και όχι ελληνικό) κρατίδιο στην νυν ελεύθερη επικράτεια της κυπριακής δημοκρατίας.
Η στρατηγική Αναστασιάδη βρίσκεται πολύ πιο κοντά στις θέσεις Έρογλου, οπότε δεν αποκλείεται το «κλείσιμο» του κυπριακού με συνολική συμφωνία ή μέσα από μια διολίσθηση προς αυτή τη κατάσταση μέσα από στοχευμένες οπισθοχωρήσεις .
Ο Χριστόφιας τελειώνει . Ο αγώνας των πραγματικών εθνικιστών θα έχει απέναντι του το αδίστακτο κράτος της δεξιάς και των στυγερών συμφερόντων της.
Ο μοναδικός δρόμος της εμπέδωσης του εθνικοκοινωνισμού είναι να κινηθεί προς τα αριστερά και να πραγματοποιήσει το μεγάλο έργο της εθνικιστικής διαχείρισης των εργατικών διεκδικήσεων , ερχόμενο σε σύγκρουση με την ιδεολογία και τα συμφέροντα της μαρξιστικής αριστεράς.
Λουκάς Σταύρου