Από ότι πληροφορούμε είναι ελάχιστοι έως ανύπαρκτοι οι ζωγράφοι που αποτολμούν σήμερα να βγουν έξω στη φύση και να ζωγραφίσουν μέσα στις συνθήκες του φωτός και των συμπαρομαρτούντων στοιχείων . Προτιμούν το εργαστήριο. Θέλουν να παράγουν «ομορφιά» από την φαντασία τους και περιφρονούν τη φύση. Στο τέλος παράγουν δυσαρμονία.
Ο ζωγράφος αν απομονωθεί από την αλήθεια της φύσης παύει να σπουδάζει το ωραίο και επιστρέφει στη βαρβαρότητα. Στην εις ίδιον αποστροφή λέγει ο Ηράκλειτος. Το αποτέλεσμα είναι αυτά τα τρισβάρβαρα , έντονα χρώματα , αυτές οι εξωφρενικές δυσαρμονίες που παρουσιάζονται ως μοντέρνα τέχνη.
Αντιθέτως αν αναγορεύσουμε ως πρότυπο μας τη φύση , αν σπουδάσουμε επισταμένα τη φύση , τότε αρχίζουμε να ανεβαίνουμε, ύστερα από πολλή προσπάθεια, στη ποιητική σχέση υποκειμένου και αντικειμένου. Έτσι το παραγόμενο έργο δεν αποτελεί μίμηση του αισθητού αλλά μεταρσίωση του στον χώρο του ειδέναι. Όπου τα στοιχεία της αίσθησης συνενώνονται με τα στοιχεία της νόησης και της ποιητική ς συγκίνησης για να αναδυθεί το έργο τέχνης.
Προτείνω στους νέους ζωγράφους να βγουν έξω στο ύπαιθρο να δουλέψουν σε όλες της συνθήκες , παγωνιάς , καύσωνα , βροχής , ανέμου , να αφουγκραστούν την ομορφιά της πατρίδος μας . Στο εργαστήριο να μελετήσουν και να αναπαράξουν τη χρωική κλίμακα της φύσης και να σπουδάσουν τη παλέτα τους . Παράλληλα συστήνω τη σπουδή της προσωκρατικής φιλοσοφίας , ιδιαίτερα τον Εμπεδοκλή και τον Ηράκλειτο . να μάθουν περί των στοιχείων και να αναζητήσουν την σχέση αυτών μέσα στη φύση κατά τις ζωγραφικές τους εξορμήσεις.
Η πατρίδα δεν είναι τα οικόπεδα μας , είναι η ομορφιά που περνά μέσα μας και μας ανυψώνει .
Επιστροφή στη φύση και τη προσωκρατική φιλοσοφία για να παράξουμε μια ζωγραφική ελληνική , να αποδεσμευτούμε από την απομάκρυνση από τη φύση και τη φυσική μορφή που συνδέεται με την καταβύθιση στην σύγχρονη υποκειμενικότητα και εν τέλει στη βαρβαρότητα.
Λουκάς Σταύρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που είναι εκτός θέματος δεν θα δημοσιεύονται.