Ο ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ο εθνικοκοινωνισμός δεν είναι μια οικονομιστική θεωρία , ένας τρόπος διευθέτησης του οικονομικού προβλήματος της κοινωνίας στα πλαίσια μιας ανακατανομής του πλούτου όπως λένε και οι διάφοροι σοσιαλιστές. Ο εθνικοκοινωνισμός είναι στη προμετωπίδα του όραμα πολιτικό που μέσα από την διευθέτηση του οικονομικού ζητήματος προσβλέπει στην πραγματική απελευθέρωση του λαού και του έθνους και στην άσκηση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Αυτή η πραγμάτωση είναι συνδεδεμένη με επαναστατικές θεσμικές αλλαγές τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτικό πεδίο.
Όμως η βαθύτερη ουσία του εθνικοκοινωνισμού δεν εξαντλείται σε αυτά τα πεδία που έχουν καθολική ισχύ. Εκείνο που αποκαλύπτει την ουσία του εθνικοκοινωνισμού πέρα από τα πεδία της οικονομίας και της πολιτικής , είναι η ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
Το πεδίο τούτο έχει να κάνει με την εθνικότητα και τη φυλή που εντός της εκριζώνεται αλλά ταυτόχρονα διατηρεί την διαφορετικότητα της και την ιδιαιτερότητα της. Θέλω να πω πως μπορούμε να συμφωνούμε με τους Ρώσους και τους γερμανούς εθνικοκοινωνιστές στα ζητήματα της οικονομίας και της πολιτικής , όμως κατ’ ανάγκη θα διαφέρουμε στην πολιτισμική βούληση η οποία πάντα θα διατηρεί τον εθνικό της χαρακτήρα.
Σε αυτό το σημείο ο εθνικοκοινωνισμός μεταβαίνει από την καθολική του μορφή στην ειδική εθνική του μορφή για να εκφράσει την βαθύτερη ουσία του έθνους. Ο εθνικοκοινωνισμός εδράζεται στον εθνικισμό που μέσα από την λαϊκή και εθνική κυριαρχία στο χώρο της πατρίδος απαιτεί την ανάδυση της εθνικής ψυχής και την πολιτισμική της πραγμάτωση.
Το έθνος είναι οντότητα αλώβητη και ανυπέρβλητη . Σε αυτό το πεδίο , της πολιτισμικής βούλησης θα διεξαχθεί ο μεγάλος αγώνας του εθνικοκοινωνισμού. Ένας αγώνας που αφορά στην απελευθέρωση της εθνικής ψυχής. Σε αυτό το βάθος θα έρθουμε σε σύγκρουση με την εσωτερική τυραννία , με την παραμόρφωση της συνείδησης , με την πνευματική εκτροπή , με το ιστορικό ψέμα ,με την αντιφύση που μας έχει επιβληθεί κατά την ιστορική μας περιπέτεια. Ο ελληνικός εθνικοκοινωνισμός έχει ως γνώμονα και πρότυπο στον αγώνα του , τη ΦΥΣΗ και την ορθή σχέση της συνείδησης με αυτή. Αρχή τούτη που μας συνδέει με το λαμπρό παρελθόν μας , με την αξία της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής φιλοσοφίας και τέχνης.
Μόνο μέσα από την εσωτερική αφύπνιση και πολιτισμική επανάσταση θα εμποτιστεί με υψηλό νόημα ο φοβερός αγώνας κατά της οικονομικοκοινωνικής και πολιτικής τυραννίας.
Χωρίς πολιτισμική επανάσταση δεν νοείται εθνικισμός και χωρίς εθνικισμό δεν νοείται κοινωνισμός.
Ο σοσιαλισμός χωρίς τον εθνικισμό είναι επιστροφή στη βαρβαρότητα.
Λουκάς Σταύρου