Η κυβέρνηση Χριστόφια , εκτός των επαίσχυντων υποχωρήσεων της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την κατοχική δύναμη , που αποτελούν συνέχεια των υποχωρήσεων των προηγουμένων κυβερνήσεων, αρχής γενομένης από τη προδοτική λεγόμενη συμφωνία κορυφής του 1977 , έθεσε πρόσφατα δύο άκρως επικίνδυνες , ύποπτες , απαράδεκτες και μειοδοτικές προτάσεις που πρέπει να εξετασθούν. Η μια πρόταση είναι η συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου (εάν τελικά εξευρεθεί) πριν από τη λύση και η δεύτερη είναι η προσφάτως αοριστολογικώς εκφρασθείσα από τον Άντρο Κυπριανού πρόταση , περί συμμετοχής των «τουρκοκυπρίων» στη προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα αναλάβει η Κυπριακή Δημοκρατία το δεύτερο εξάμηνο του 2012.
Πρώτα από όλα , για ποιους τουρκοκύπριους μιλούν; Υπάρχει τουρκοκυπριακό μόρφωμα στα κατεχόμενα ή κατοχικό καθεστώς με παρουσία χιλιάδων εποίκων και τουρκικού στρατού; Εδώ ανακύπτει μια φοβερή απάτη του πολιτικού κατεστημένου. Το γεγονός ότι δεν λένε τα πράγματα με το όνομα τους αποτελεί προκαταρκτική υποχώρηση και ενδοτισμό. Απέναντι μας , δεν υπάρχουν τουρκοκύπριοι αλλά υπάρχει κατοχή που διαρκεί από τη τουρκική εισβολή του 1974 με την συνεργασία και συναίνεση των τουρκοκυπρίων που αποτελούν μειονότητα ανάμεσα στους κουβαλητούς από την Τουρκία. Ως εκ τούτου η λεγόμενη ηγεσία της «άλλης πλευράς» ελάχιστη σχέση έχει με τους εναπομείναντες τουρκοκυπρίους .
Συνεπώς η συνεκμετάλλευση της κυπριακής ΑΟΖ και η συνπροεδρία της Ε.Ε. δεν παραχωρείται στους «τουρκοκύπριους» όπως διατείνονται οι κρατούντες αλλά στη κατοχική αρχή , στο κατοχικό μόρφωμα.
Οι δύο τελευταίες υποχωρητικές προτάσεις Χριστόφια- ΑΚΕΛ , δεν εντάσσονται στο πλαίσιο των άλλων προτάσεων που τέθηκαν στο τραπέζι το διαπραγματεύσεων , όπως η εκ περιτροπής προεδρία , η σταθμισμένη ψήφος , η μερική επιστροφή των προσφύγων και η αποδοχή εκτουρκισμού των ελληνικών περιουσιών. Αυτές είναι προτάσεις διαπραγμάτευσης συνεπώς ανακλητές ανα πάσα στιγμή.
Αντίθετα οι προτάσεις συνεκμετάλλευσης της κυπριακής ΑΟΖ, και συνπροεδρίας, εντάσσονται στο σχέδιο σταδιακής εφαρμογής της εμπράγματης λύσης και δημιουργούν νέα δεδομένα, όπως εκείνα που δημιούργησαν οι υποχωρήσεις στην άρση της εμπολέμου καταστάσεως και στο συνακόλουθο άνοιγμα των οδοφραγμάτων ως και η προδοσία του διπλού δημοψηφίσματος με τη συμμετοχή των εποίκων το 2004. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι προτάσεις για επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου με αντάλλαγμα το απευθείας εμπόριο μεταξύ κατεχομένων και Ε.Ε.
Ώστε έχουμε να κάνουμε με δύο παράλληλες κινήσεις που επιβάλλεται να τις διαχωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε εκάστη με ιδιαίτερη προσοχή. Η μία κίνηση είναι οι συνομιλίες και η άλλη κίνηση είναι η εφαρμογή εμπράγματης λύσης μέσα από ενέργειες που αλλάζουν τα δεδομένα, αλλάζουν τη ζωή μας στη Κύπρο και εμπλέκουν το λαό σε μια σιωπηρή συναίνεση που δεν είναι τίποτα άλλο από διολίσθηση στην υποτέλεια και την αποδοχή σχεδίων που δεν απαιτούν την έγκριση του λαού μέσα από ριψοκίνδυνα για το κατεστημένο δημοψηφίσματα .
Αν όλα αυτά που συμβαίνουν είναι κυπριακής εμπνεύσεως ή υποβολιμιαία από άλλες δυνάμεις που ασκούν κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ένα άλλο θέμα που πρέπει να εξεταστεί ώστε να αποκαλυφθούν τα ριζώματα της ενδοτικής πολιτικής και τα μακροπρόθεσμα σχέδια τους.
Καταληκτικά, αν το αντιομοσπονδιακό μέτωπο που βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση αταξίας και διασποράς εστιάσει την πολεμική του μόνο στη γραμμή των συνομιλιών και στηρίξει την άμυνα του σε ένα υποτιθέμενο και αμφίβολο ΟΧΙ , σε σχέδιο που τυχόν να τεθεί σε δημοψήφισμα , δεν θα έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Ας σημειωθεί πως η διάσπαρτη κατάσταση του μετώπου επιτρέπει τη διείσδυση μειοδοτικών δυνάμεων που οδηγούν το μέτωπο προς αυτή τη κατεύθυνση του εφησυχασμού του ΟΧΙ , για αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή.
Για να υπάρξει αποτέλεσμα στον αγώνα απαιτείται αντίσταση σε όλο το μέτωπο και αδιάκοπο σφυροκόπημα των δύο κατευθύνσεων της μειοδοσίας .
Κλείνω με την ευχή της συνένωσης του αντιομοσπονδιακού μετώπου κάτω από ένα κοινό στρατηγείο που δεν θα αναιρέσει την αυτονομία των πολλαπλών εκφάνσεων . Τότε θα μπορούμε να σχεδιάσουμε και πραγματώσουμε τον ολοκληρωτικό πόλεμο κατά του ενδοτικού κατεστημένου μέσα από χίλιες πολεμίστρες.
Λουκάς Σταύρου
Πρώτα από όλα , για ποιους τουρκοκύπριους μιλούν; Υπάρχει τουρκοκυπριακό μόρφωμα στα κατεχόμενα ή κατοχικό καθεστώς με παρουσία χιλιάδων εποίκων και τουρκικού στρατού; Εδώ ανακύπτει μια φοβερή απάτη του πολιτικού κατεστημένου. Το γεγονός ότι δεν λένε τα πράγματα με το όνομα τους αποτελεί προκαταρκτική υποχώρηση και ενδοτισμό. Απέναντι μας , δεν υπάρχουν τουρκοκύπριοι αλλά υπάρχει κατοχή που διαρκεί από τη τουρκική εισβολή του 1974 με την συνεργασία και συναίνεση των τουρκοκυπρίων που αποτελούν μειονότητα ανάμεσα στους κουβαλητούς από την Τουρκία. Ως εκ τούτου η λεγόμενη ηγεσία της «άλλης πλευράς» ελάχιστη σχέση έχει με τους εναπομείναντες τουρκοκυπρίους .
Συνεπώς η συνεκμετάλλευση της κυπριακής ΑΟΖ και η συνπροεδρία της Ε.Ε. δεν παραχωρείται στους «τουρκοκύπριους» όπως διατείνονται οι κρατούντες αλλά στη κατοχική αρχή , στο κατοχικό μόρφωμα.
Οι δύο τελευταίες υποχωρητικές προτάσεις Χριστόφια- ΑΚΕΛ , δεν εντάσσονται στο πλαίσιο των άλλων προτάσεων που τέθηκαν στο τραπέζι το διαπραγματεύσεων , όπως η εκ περιτροπής προεδρία , η σταθμισμένη ψήφος , η μερική επιστροφή των προσφύγων και η αποδοχή εκτουρκισμού των ελληνικών περιουσιών. Αυτές είναι προτάσεις διαπραγμάτευσης συνεπώς ανακλητές ανα πάσα στιγμή.
Αντίθετα οι προτάσεις συνεκμετάλλευσης της κυπριακής ΑΟΖ, και συνπροεδρίας, εντάσσονται στο σχέδιο σταδιακής εφαρμογής της εμπράγματης λύσης και δημιουργούν νέα δεδομένα, όπως εκείνα που δημιούργησαν οι υποχωρήσεις στην άρση της εμπολέμου καταστάσεως και στο συνακόλουθο άνοιγμα των οδοφραγμάτων ως και η προδοσία του διπλού δημοψηφίσματος με τη συμμετοχή των εποίκων το 2004. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι προτάσεις για επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου με αντάλλαγμα το απευθείας εμπόριο μεταξύ κατεχομένων και Ε.Ε.
Ώστε έχουμε να κάνουμε με δύο παράλληλες κινήσεις που επιβάλλεται να τις διαχωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε εκάστη με ιδιαίτερη προσοχή. Η μία κίνηση είναι οι συνομιλίες και η άλλη κίνηση είναι η εφαρμογή εμπράγματης λύσης μέσα από ενέργειες που αλλάζουν τα δεδομένα, αλλάζουν τη ζωή μας στη Κύπρο και εμπλέκουν το λαό σε μια σιωπηρή συναίνεση που δεν είναι τίποτα άλλο από διολίσθηση στην υποτέλεια και την αποδοχή σχεδίων που δεν απαιτούν την έγκριση του λαού μέσα από ριψοκίνδυνα για το κατεστημένο δημοψηφίσματα .
Αν όλα αυτά που συμβαίνουν είναι κυπριακής εμπνεύσεως ή υποβολιμιαία από άλλες δυνάμεις που ασκούν κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο είναι ένα άλλο θέμα που πρέπει να εξεταστεί ώστε να αποκαλυφθούν τα ριζώματα της ενδοτικής πολιτικής και τα μακροπρόθεσμα σχέδια τους.
Καταληκτικά, αν το αντιομοσπονδιακό μέτωπο που βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση αταξίας και διασποράς εστιάσει την πολεμική του μόνο στη γραμμή των συνομιλιών και στηρίξει την άμυνα του σε ένα υποτιθέμενο και αμφίβολο ΟΧΙ , σε σχέδιο που τυχόν να τεθεί σε δημοψήφισμα , δεν θα έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Ας σημειωθεί πως η διάσπαρτη κατάσταση του μετώπου επιτρέπει τη διείσδυση μειοδοτικών δυνάμεων που οδηγούν το μέτωπο προς αυτή τη κατεύθυνση του εφησυχασμού του ΟΧΙ , για αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή.
Για να υπάρξει αποτέλεσμα στον αγώνα απαιτείται αντίσταση σε όλο το μέτωπο και αδιάκοπο σφυροκόπημα των δύο κατευθύνσεων της μειοδοσίας .
Κλείνω με την ευχή της συνένωσης του αντιομοσπονδιακού μετώπου κάτω από ένα κοινό στρατηγείο που δεν θα αναιρέσει την αυτονομία των πολλαπλών εκφάνσεων . Τότε θα μπορούμε να σχεδιάσουμε και πραγματώσουμε τον ολοκληρωτικό πόλεμο κατά του ενδοτικού κατεστημένου μέσα από χίλιες πολεμίστρες.
Λουκάς Σταύρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που είναι εκτός θέματος δεν θα δημοσιεύονται.