ΚΑΤΩ Η ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΙΚΗ ΤΥΡΑΝΝΙΑ (ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ)

Το χρέος της Ελλάδος δεν είναι χρέος του ελληνικού λαού Είναι χρέος συστημικό , χρέος που δημιουργήθηκε κυρίως από δύο παράγοντες. Πρώτο από την ανυπαρξία σχέσης ανάμεσα στο κοινό νόμισμα και την πολιτική ισόρροπης πανευρωπαϊκής ανάπτυξης , ανυπαρξία σχέσης που ευνόησε κάποιες βιομηχανικές χώρες εις βάρος των υπολοίπων εγκαταλείποντας συνάμα την ανάπτυξη στα χέρια των τραπεζών. Το κοινό νόμισμα όφειλε να στηριχθεί σε πανευρωπαϊκή κοινωνιστική πολιτική , πράγμα που δεν έγινε με αποτέλεσμα να δημιουργήσει ανισότητες και χρέη. Αυτό το σαθρό πλαίσιο επέτρεψε ένα δεύτερο παράγοντα να δράσει ως καταλύτης στη γιγάντωση της ανισότητας και του χρέους.
Αυτός ο δεύτερος παράγοντας είναι η απεχθής σχέση της κομματοκρατικής διακυβέρνησης με το ληστρικό χρηματοπιστωτικό σύστημα σε εθνικό πεδίο. Η σχέση αυτή δημιούργησε χρέη απεχθή και ιδιοτελή που δεν έφθασαν ποτέ στο λαό , στην ανάπτυξη και τη παραγωγή. Το πελατειακό σύστημα των συγκοινωνούντων δοχείων της διαφθοράς απορρόφησε επίσης τεράστια ποσά τα οποία έγιναν επαύλεις και επενδύσεις στο εξωτερικό.
Όλα αυτά τα λάθη του συστήματος και τα εγκλήματα των διαχειριστών του , απαιτούν ντόπιοι και ευρωπαίοι πολιτικοί να παραμερισθούν και αγόγγυστα να αποδεχθεί το χρέος ο ελληνικός λαός. Μα αυτό είναι έγκλημα , παραλογισμός , ανηθικότητα , παρανομία .
Δεν επέτρεψαν στον ελληνικό λαό ούτε αυτή την διερεύνηση του χρέους. Απαίτησαν μόνο την αποδοχή του.
Ενώπιον αυτής της συστημικής βίας ο λαός έχει ιερό και αναφαίρετο δικαίωμα να εξεγερθεί.
Να αντιτάξει τη βούληση του ενάντια στο σύστημα αλλά και ενάντια στους εκφραστές και εργάτες αυτού του τυραννικού συστήματος. Και αυτοί είναι οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες.
Το χρέος πρέπει να διερευνηθεί . Πότε έγινε ,που διοχετεύθηκε και γιατί. Να καταμεριστούν ευθύνες όπου και αν υπάρχουν και να ζητηθούν αποζημιώσεις . Αυτή είναι η μία όψη της λαϊκής αντίστασης.
Η άλλη είναι η κατεδάφιση του τυραννικού πλέγματος κομματοκρατίας και τραπεζιτών. Η κομματοκρατική δημοκρατία είναι στην ουσία τυραννία . Ο λαός πρέπει να διεκδικήσει μια πραγματική λαϊκή εθνική δημοκρατία όπου θα εκφράζεται η λαϊκή κυριαρχία μέσα από τις παραγωγικές ενώσεις και την επέκταση της τοπικής αυτοδιοίκησης προς τις κορυφαίες δομές του κράτους , μια δημοκρατία που στη βάση της θα βρίσκεται η λαϊκή συνέλευση και θα στηρίζεται από την ένοπλη λαϊκή πολιτοφυλακή .
Όμως για να πορευθεί ο λαός προς αυτή την επαναστατική κατεύθυνση επιβάλλεται να εναντιωθεί στη κατοχική διοίκηση που ετοιμάζουν από κοινού ευρωπαίοι και ντόπιοι πολιτικοί και τραπεζίτες.
Φωτιά και τσεκούρι.
Λουκάς Σταύρου