ΑΓΓΛΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ Η ΕΟΚΑ ΖΕΙ

Η παρουσία των αγγλικών βάσεων στη Κύπρο υφίσταται ως παράνομη και βίαιη αρπαγή και κατοχή της γης μας.
Οι άγγλοι κατακτητές δεν έχουν θέση δε αυτή την ελληνική πατρίδα. Στα πλαίσια της μετα-αποικιακής κατάστασης που επέβαλαν το 1960, αυτονόμασαν τις βάσεις «κυρίαρχες». Το γεγονός αυτό ,του αυτοπροσδιορισμού του κατακτητή, δεν παράγει κανένα δίκαιο. Ο χώρος των βάσεων ανήκει στην κυπριακή δημοκρατία και πρέπει τάχιστα να επιστρέψει σε αυτή άσχετα από τη «λύση» του κυπριακού. Εμπίπτει στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του κυπριακού λαού να διεκδικήσει την αποχώρηση των άγγλων κατακτητών από την επικράτεια μας .
Βεβαίως το αγγλόδουλο πολιτικό κατεστημένο, καμώνεται πως είναι ουτοπικό να ζητήσουμε την κατάργηση των βάσεων με τον ίδιο τρόπο που θεωρεί ουτοπική την διεκδίκηση και εφαρμογή των δημοκρατικών αρχών ως βάση επίλυσης του εθνικού προβλήματος. Το πολιτικό κατεστημένο διδάσκει το λαό πως η αξιοπρέπεια και η ελευθερία του λαού είναι ανεφάρμοστα και ουτοπικά μεγέθη. Με αυτή την άθλια και προσκυνημένη ηγεσία ο λαός δεν πρέπει να έχει καμία σχέση, ούτε είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί τα κελεύσματα της .Όταν οι ηγέτες είναι προδότες και προσκυνημένοι ο λαός έχει καθήκον να τους αποβάλλει από το σώμα του και να πολεμά για τα δίκαια του μέσα από αυτόνομες λαϊκές οργανώσεις .
Η παρουσία των άγγλων στο νησί δεν πρέπει να συνεχιστεί και για ένα ακόμα λόγο. Οι άγγλοι είναι εκείνοι που πιέζουν και συνωμοτούν για να οδηγήσουν τη κυπριακή δημοκρατία σε διάλυση και να νομιμοποιήσουν την αγγλοτουρκική κατοχή. Το γεγονός αυτό καθιστά τους άγγλους άσπονδους εχθρούς μας.
Η πρόσφατη διαδήλωση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙ-ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ έξω από τις βάσεις στο Ακροτήρι και το σύνθημα που ακούστηκε « ΕΟΚΑ ΞΑΝΑ ΣΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΑ ΒΟΥΝΑ» δείχνει πως ο κυπριακός ελληνισμός δεν ξεχνά τη κατοχή και δεν αφήνει να περάσει απαρατήρητη η προσπάθεια των άγγλων για διάλυση της κυπριακής δημοκρατίας .
Η ΕΟΚΑ θα είναι πάντα ο εφιάλτης σας , δολεροί άγγλοι κατακτητές, γιατί η ΕΟΚΑ δεν ανήκει στο παρελθόν αλλά είναι ο παλμός της καρδιάς του κυπριακού ελληνισμού.
Λουκάς Σταύρου