Το τσιμέντωμα του ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν

Το κυπριακό πολιτικό κατεστημένο προσπάθησε το 2004 να περάσει το σχέδιο Ανάν και να τύχει της αποδοχής του λαού.
Σε πρώτη πράξη δέχθηκε όπως το εν λόγω σχέδιο κατατεθεί προς δημοψήφισμα . Η πράξη αυτή άφηνε να περάσει απαρατήρητη και εκτός απόφασης του λαού η διαίρεση της αρχής του λαού της κυπριακής δημοκρατίας σε δύο εκλογικά σώματα που παραπέμπουν με τη σειρά τους σε δύο λαούς σύμφωνα με την τουρκική γραμμή. Άφηναν επίσης να περάσει απαρατήρητη η συμμετοχή των εποίκων στο δημοψήφισμα παρότι η παρουσία τους συνιστά έγκλημα .
Η πρώτη κρούση για να περάσει το σχέδιο έγινε με πράξεις προδοσίας και άρνησης υπεράσπισης της κυριαρχίας της κυπριακής δημοκρατίας. Στη συνέχεια όμως οι φανερές και μυστικές δημοσκοπήσεις έδειχναν πως ο λαός δεν αποδέχεται το σχέδιο. Σε αυτό το νέο δεδομένο που αποτελούσε ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του κατεστημένου , άλλαξαν τακτική. Ο μεν Τάσσος τάχθηκε υπέρ του ΟΧΙ το δε ΑΚΕΛ δια στόματος Χριστόφια εξέφρασε την πλήρη αλήθεια λέγοντας πως θα πει ΟΧΙ για να τσιμεντώσει το ΝΑΙ .
Τι σημαίνει αυτή η τακτική; Σημαίνει ότι διαπίστωσαν πράγματι ότι το υπόβαθρο για την αποδοχή της λύσης ήταν σαν κινούμενη άμμος, δεν ήταν στέρεο για να κρατήσει το πελώριο βάρος της λύσης Ανάν. Έλειπε το τσιμέντο που θα μετέτρεπε την άμμο σε στέρεο κρηπίδωμα της λύσης-διάλυσης της κυπριακής δημοκρατίας. Ποιο είναι όμως το τσιμέντο στη προκειμένη περίπτωση;. Παρακαλώ τον αναγνώστη να προσέξει αυτό το σημείο. Το τσιμέντο ήταν η δημιουργία προϋποθέσεων εμπράγματης υποχώρησης ώστε ο λαός να μην έχει πια άλλη επιλογή και να βρεθεί προ τετελεσμένων γεγονότων και να αποδεχτεί τη μοίρα που του επιβάλλει το αγγλοτουρκοπροσκυνημένο κατεστημένο. Σκέφτηκαν λοιπόν πως δεν έχει κανένα νόημα να συζητούν για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία στο τραπέζι των συνομιλιών χωρίς να κάνουν βήματα κάτω από το τραπέζι , πίσω από την κουρτίνα του πατριωτισμού κλπ , που να παγιώνουν την επιδιωκόμενη λύση. Έτσι αποφάσισαν να συνεχίσουν τις δύο γραμμές της υποχώρησης. Η μία ήταν να συνεχίσουν τις συνομιλίες πάνω στη βάση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας , πράγμα που πέτυχαν με την 8η Ιουλίου και τις συνακόλουθες περιπέτειες Χριστόφια και η δεύτερη , να συνεχίσουν τις εμπράγματες υποχωρήσεις σε συνέχεια της άρσης της εμπολέμου καταστάσεως και του ανοίγματος των οδοφραγμάτων , της αναβάθμισης του κατοχικού καθεστώτος με στόχο την πλήρη αποδοχή του από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την εξίσωση του με την λεγόμενη ελληνοκυπριακή διοίκηση όπως έχουν καταντήσει την κυπριακή δημοκρατία. Αυτή η δεύτερη προσπάθεια κορυφώνεται στην εφαρμογή του απευθείας εμπορίου κατεχομένων και Ε.Ε..
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η πορεία του κυπριακού βρίσκεται σήμερα σε αυτό το σταυροδρόμι των εμπορικών σχέσεων Ε.Ε και κατεχομένων με εκατέρωθεν ανταλλαγή προτάσεων. Ο τούρκος κατακτητής προτείνει , για να επιτύχει τον σκοπό του, την επιστροφή της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου υπό τουρκική διοίκηση και ο Χριστόφιας με την στήριξη ολόκληρου του κατεστημένου , την παραχώρηση του απευθείας εμπορίου με την Ε.Ε και άνοιγμα κάποιων κεφαλαίων για ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε , με επιστροφή της Αμμοχώστου υπό την διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών και του λιμανιού της Αμμοχώστου υπό την εποπτεία της Ε.Ε.
Βέβαια η πρώτη περίπτωση της επιστροφής υπό τουρκική διοίκηση θα είναι άμεσα καταστροφική διότι θα αποτελεί και αναγνώριση της κατοχής από την λαϊκή βάση , όμως και η δεύτερη δεν θα είναι λιγότερο καταστροφική διότι θα ΠΑΓΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΔΙΖΩΝΙΚΗ. Αυτό ακριβώς το γεγονός θα ΤΣΙΜΕΝΤΩΣΕΙ κατά την ρήση Χριστόφια το ΝΑΙ στο σχέδιο Αναν και στις παραπλήσιες εκφάνσεις του.
Την δικοινωτικότητα την εξασφάλισαν με την άρνηση καταγγελίας του Ζυριχικού κατακτητικού συντάγματος και με το διπλό δημοψήφισμα με την συμμετοχή των εποίκων . Την διζωνικότητα θα την εξασφαλίσουν με το απευθείας εμπόριο Ε.Ε και κατεχομένων κάτω από την ευθυμία της επιστροφής της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου. Θα μείνει στο τέλος η αποδοχή της ομοσπονδίας για να την επιβάλουν στο λαό υπό την απειλή της διχοτόμησης .
Έλληνες της Κύπρου αυτή είναι η προδιαγεγραμμένη πορεία του κυπριακού υπό την θείαν καθοδήγηση του εκκλησιαστικο-πολιτικού κατεστημένου . Αν θέλετε να αλλάξει αυτή η πορεία εσείς θα αποφασίσετε. Αν όχι πάλι εσείς και το κρίμα στο λαιμό σας.

Λουκάς Σταύρου