Έργο υπαιθριστικής τοπιογραφίας / Δύο ποιήματα

( έργο υπαιθριστικής τοπιογραφίας . Ελαιογραφία σε καμβά 70 χ 100 εκ. ) 

Άλλα δύο ποιήματα που δημοσιεύθηκαν στη “Φιλολογική Κύπρο”:

ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΦΩΣ

Είχα ένα φως να σου χαρίσω
φερμένο από τις ρόδινες αυγές μας
σ' ένα περίπατο
στην ακροθαλασσιά της Αμαθούντας
με τον φλοίσβο
να ηχεί στα σωθικά μας
και τα λευκά
ιχνογραφήματα των γλάρων
στον ανέφελο ουρανό μας
είχα ένα φως.


ΕΙΧΑ ΚΑΜΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΩ

Είχα κάμποσα χρόνια να σε δω
ωραία μορφή
με κείνα τα μεγάλα
λαμπερά σου μάτια.
Ταξιδευτής σ' όλη τη γη.
Όχλος πολύς
συνωστιζόταν εκείνο το πρωί
στις λιθόστρωτες οδούς
της Ιερουσαλήμ.
Σαν τι μεγάλο μπορεί να γεννηθεί
μέσα από τούτο το βουητό;
Αυτό που θέλεις ω ψυχή
θα το αποκτήσεις .
Ακόμα και ύστερα απ' το θάνατο
θα μείνει αυτός ο πόθος
ο εσώτερος , ο άσβεστος
που μας εμφύσηξε
ο θείος έρως.
Μια μαχαιριά βαθιά
η θλίψη στη ζωή μας.
Ω φως του ήλιου υπέρλαμπρο
να μ' έπαιρνες κάποιαν αυγή
πυρρόχρωμη
μες τις ιλιγγιώδεις
αντανακλάσεις σου!
Ποιος είναι αυτός
με την ψευδή πορφύρα
περίγελο στα χέρια των Εβραίων;
Σε αναζητούσα μυστική μου ροδαυγή
σ' αυτόν τον όχλο ανάμεσα
τον άπονο και ανόσιο.
Μα ποιος είναι αυτός ο ξένος
που με πόνο ουρανομήκη
σηκώνει το σταυρό;
Τι με κοιτάζεις άγνωστε
και μου λογχίζεις τη ψυχή;
Ένας ποιητής είμαι
άσημος
θνητός
ερωτευμένος την αιωνιότητα.

Λουκάς Σταύρου