Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: ΛΑΪΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ


Η εκκλησία στο θεολογικό της ορισμό περιλαμβάνει στο σώμα της και τους πιστούς. Ως εκ τούτου οι πιστοί έχουν δικαίωμα λόγου στη διοίκηση και στα οικονομικά της εκκλησίας εφόσον μάλιστα τα οικονομικά αυτής δεν αντλούνται από τον ουρανό αλλά από τον λαό ,συμπεριλαμβανομένων και των μη πιστών και μελών της εκκλησίας οι οποίοι υποβάλλονται σε φορολόγηση για να πληρώνονται τα στελέχη της εκκλησίας.
Ο θεολογικός ορισμός της εκκλησίας θα ήταν ορθός εάν έδινε στο λαό – ποίμνιο το δικαίωμα να ελέγχει και να διοικεί τα ιδικά του , δηλαδή τον συσσωρευμένο πλούτο της εκκλησίας προς όφελος τουλάχιστον των πιστών και μελών της. Όμως αυτή η δυνατότητα δεν παρέχεται στο λαό-ποίμνιο , διότι το ίδιο το ποίμνιο δεν διεκδικεί τίποτα αλλά μάλλον παραχωρεί τα πάντα άκριτα και ανεξέλεγκτα.
Έτσι παραχώρησε την διοίκηση της περιουσίας της εκκλησίας στο ιερατείο , παραιτούμενος από κάθε διεκδίκηση και κάθε δικαίωμα ιδιοκτησίας πάνω σε αυτή τη περιουσία. Το γεγονός αυτό έκαμε το ιερατείο , οικονομικά ισχυρό και πλήρως αυτονομημένο στις γήινες επενδύσεις και επιλογές του. Έτσι το ιερατείο μετατράπηκε σε ιδιοκτήτη τεράστιας ακίνητης και κινητής περιουσίας που του επέτρεψε να μπει στο χώρο της επιχείρησης μα πάνω από όλα της χρηματοπιστωτικής καταλήστευσης του λαού.
Με λίγα λόγια η κεφαλή της εκκλησίας ζει και βασιλεύει εκμεταλλευόμενη την εργασία του λαού . Βέβαια το ιερατείο , δεν θα παραδεχτεί ποτέ πως κλέβει το λαό και πως θησαυρίζει εις βάρος του χρησιμοποιώντας επιπρόσθετα την οικονομική της δύναμη για να αυξάνει και επιβάλλει την πολιτική της ισχύ και κυριαρχία. Αντιτείνει λοιπόν το ιερατείο, στην κατηγορία της εκμετάλλευσης του λαού , την ελεημοσύνη που παρέχει δήθεν στους φτωχούς . Μα αν έτσι έχουν τα πράγματα τότε ζούμε στην χειρίστη κοινωνία , η οποία επιτρέπει την συσσώρευση πλούτου και προνομίων σε λίγους και την μετατροπή των πολλών σε πένητες και ζητιάνους. Μας κλέβουν τη σοδειά μας για να μας ρίχνουν στο τέλος μια φούχτα σιτάρι υπό μορφή ελεημοσύνης. Αυτό είναι το άθλιο φιλανθρωπικό έργο των μαυροφόρων τοκογλύφων. Σε τελική ανάλυση , αυτή η κατάσταση δουλείας επικρατεί εφόσον την ανέχεται και την υποθάλπει ο ίδιος ο λαός.
Αν ο λαός αυτός ξυπνήσει και καταλάβει τι του γίνεται τότε δεν πρέπει να χάνει τον καιρό του σε συζητήσεις , προκειμένου να αντιμετωπίσει άμεσα την οικονομική κρίση της Ελλάδος που κουβαλά στον ρου της μύρια δεινά. Να διεκδικήσει άμεσα τον έλεγχο και την διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας, μέσα από λαϊκά σχήματα και συνελεύσεις που θα ορίσουν τους κατάλληλους ειδικούς επί του έργου της αξιοποίησης της εκκλησιαστικής περιουσίας προς όφελος της παραγωγής σε επίπεδο λαϊκών στρωμάτων.
Με αυτή τη παρέμβαση μπορεί να δημιουργηθεί ως πρώτο βήμα , μια εθνοκεντρική τράπεζα αναπτύξεως που θα συμβάλει στην ανόρθωση της εθνικής οικονομίας . Αν η εκκλησία έκαμνε με τη θέληση του ιερατείου αυτό το βήμα , εγκαταλείποντας τη λατρεία του χρυσού, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα . Είναι όμως μάταιο να περιμένουμε τέτοιες συγκλονιστικές εξελίξεις χωρίς την παρέμβαση του λαού και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων του και της περιουσίας του.
Αν ο πιστός λαός αρνηθεί να διαχειριστεί την περιουσία της εκκλησίας για το καλό του έθνους τότε το καθήκον αυτό μεταβιβάζεται στο σύνολο του λαού για μια καθολική εθνικοποίηση της συσσωρευμένης, μέσα από απεχθείς σχέσεις με την εκάστοτε εξουσία, εκκλησιαστικής περιουσίας .
Λουκάς Σταύρου

1 σχόλιο:

Υβριστικά σχόλια ή σχόλια που είναι εκτός θέματος δεν θα δημοσιεύονται.